عواطف مادرانه و اندیشه ی بسته ی فرقه ی مجاهدین
چـرا باید پدران، مادران و برادران و خواهران پر احسـاس را که خواهـان ارتباط گیری با عزیزانشان در اشرف هستند و سالها از دیدار و تماس با آنها محروم مانده اند و هم اکنون در درب ورودی اشرف در انتظار ملاقات هستند، رهبر عقیدتی مجاهدین آنها را در نهایت گستاخی مزدور بنامد؟ آیا چنین واکنش عصبی و نابخردانه توهین به شان و کرامت انسانها نیست؟
ما خانواده ها تمامیت مجاهدین را به چالش طلبیدیم
گفته میشود که حفاظت و کنترل اسارتگاه اشرف به عهده نیروهای عراقی سپرده شده است ولیکن هنوز ما دستان کثیف ومعامله گر نیروهای اشغالگر امریکایی درحمایت از تشکیلات رجوی را به عینه دیدیم و معتقد هستیم که سران سازمان به دلگرمی صرفا حمایت استکبار جهانی و نیروهای امریکایی موجود درپادگان اشرف قادرشدند که برغم تحصن شش ماهه خانواده ها مقابل اسارتگاه اشرف تا محقق شدن مطالبات برحق خود یعنی ملاقات با عزیزان دربند، اجازه ملاقات ندهند
بررسی نقض حقوق بشر در فرقه ی رجوی – قسمت بیست و ششم
یاد حرف های امیر یغمایی افتادم.پدر ایشان عضو شورای ملی مقاومت است. امیر یغمایی و مادرش را بردند به سالن میله ای. ماجرا را امیر در کمپ امریکا برایم تعریف کرد. امیر گفت: فرماندهان مجاهدین من و مادرم را روزی به سالن میله ای بردند بعد به مادرم گفتند که تف کن تو صورت امیر و بگو این بچه من نیست.!! شما ببینید وقاحت و بیشرمی مسئولین سازمان را که مادری را وادار می کنند تا بر روی فرزندش تف کند!!
مجاهدین خلق از کجا تا به کجا؟
راستی چه کسی در جهان شنیده و یا دیده که یک دیکتاتور، نفرات خانوادۀ تمامی اعضای خود، به جز اندکی که دست چین شده باشند را مزدور بخواند و انبوهی پدر و مادر پیر و خواهر و برادر نگران و فرزندان تشنۀ دیدار والدین را سگهای هار حکومتی بخواند؟ این چنین قرار بود رجوی ایران را آزاد سازد؟ اینهمه ددمنشی و رذالت از چه کسی دیده شده است؟
چه کسی مسئول رنج مداوم خانواده های اعضای گرفتار در پادگان اشرف است؟
عده ای بی گناه شامل اعضای گرفتار در داخل فرقه و همچنین خانواده های رنج کشیده آنان قربانی یک پارادوکس و یک کشمکش در سیاست غرب شده اند. آن بخش از غرب که زیر نفوذ صهیونیست هاست ظاهرا با جمهوری اسلامی مشکل دارد. اما خانواده ها تنها یک مشکل دارند و آن اینست که ماه هاست در چند صد متری عزیزان خود مستقر هستند ولی معلوم نیست چرا نمی توانند با آنها آزادانه دیدار داشته باشند. چه کسی مانع است؟
از تاورنی تا اشرف تناقض از حرف تا عمل
خانم رجوی لطفا برای یک بار هم که شده یک لحظه با خودتان صادق باشید وبگویید وقتی که در میتینگ تاورنی دم از آزادی میزدی دچارتناقض ولحظه نشدی که وقتی نیروهای تحت اسارت شما در پادگان اشرف سخنان شما را درباره آزادی میشنوند وبعد روی خودشان ببرند وبه ریش شما ببخشید به آن چهره هزاران بار رنگ و لعاب شده شما میخندند که کدام آزادی؟خانم رجوی منظورتان از آزادی یعنی شرکت در شوهای تلویزیونی واظهار ندامت و پذیرش مارک مزدوری رژیم ایران وبعد اسارت در زندانهای بنگالستان وعسکری زاده است؟
ملاقات آقای بهزاد علیشاهی با فعالان حقوق بشر در هلند
در پی درخواست خانواده هایی که نزدیک به شش ماه است جلوی قرارگاه فرقه تروریستی رجوی درعراق برای نجات فرزندان اسیرشان تحصن کرده اند و نیز ابراز نگرانی آنها از دستگیری یکی از اعضای این فرقه در حین فرار ناموفق و انتقال این شخص به نقطه ای نامعلوم، در روز های هفتم و سیزدهم ماه ژوئیه امسال، آقای بهزاد علیشاهی در شهر لاهه هلند با نمایندگان چند گروه مستقل حقوق بشری ملاقات کرده و آخرین اخبار و اطلاعات مربوط به فشارهای روحی و روانی سران فرقه رجوی بر روی اعضا و نیز وضعیت خانواده های متحصن را در اختیار آنان قرار داد
نامه آقای علی سرائی به بنیاد خانواده سحر
با سلامی گرم به تمایی دوستانی که در این راه زحمت فراوان می کشند، من برادر مهدی سرائی هستم که مدتی قبل با دوستانم از استان گلستان برای ملاقات برادرم به اردوگاه عراق جدید (اشرف سابق) سفر کردم، ولی متاسفانه هیچکدام از ما نتوانستیم با برادرانمان ملاقات کنیم. بدینوسیله می خواهم به دوستانم بگویم که هر گونه کمکی که بخواهید برای آزادی تمامی اسیران زندان اشرف من درخدمت هستم.
وقاهت و بی شرمی یک زن اجیر شده توسط مجاهدین
خانم میسون مجید از فعالان حقوق زنان عراقی در موضع گیری خودش گفته هر امضاء و حمایت یک سیلی به گوش مزدوران اجیرشده! منظور خانم خانواده هایی که جهت ملاقات با فرزندانشان بیرون از درب اشرف لحظه شماری می کنند می باشد. این خانم قبل از موضع گیری به نفع سازمان اول از طرف مریم رجوی یک لقمه چرب و نرم به آن هدیه می دهند.
هشدار به حامیان غربی فرقه رجوی!
بنیاد خانواده سحر در عراق بار دیگر جامعه جهانی، ارگان های بین المللی، فعالان حقوق بشر، رسانه های ارتباط جمعی، و تمامی بشردوستان و خصوصا حامیان سازمان مجاهدین خلق در غرب را که صرفا ظاهر فریبنده این فرقه مخرب را دیده اند و از ماهیت پلید رهبران آن اطلاعی ندارند برای اقدام جهت محقق شدن خواست خانواده های دردمند فرا میخواند.
ملاقات با فعالان حقوق بشر در هلند به خاطر نقض حقوق بشر در فرقه رجوی
در پی درخواست خانواده هایی که نزدیک به شش ماه است جلوی قرارگاه گروه تروریستی مجاهدین خلق درعراق؛ برای نجات فرزندان اسیرشان تحصن کرده اند و نیز نگرانی آنها از دستگیری یکی از اعضای این گروه در حین فرارناموفق و انتقال این شخص به نقطه ای نامعلوم در روز های هفتم و سیزدهم ماه جولای ؛ آقای بهزاد علیشاهی در شهر دن هاخ (لاهه) با نمایندگان چند گروه مستقل حقوق بشری در این رابطه ملاقات و آخرین اخبار و اطلاعات مربوط به فشارهای روحی و روانی سران فرقه مجاهدین نسبت به اعضا و وضعیت خانواده های متحصن را ؛ در اختیار آنان قرار داد
سران مجاهدین، نفرین خانواده ها
آقای باقر حبیب پور بیش از دو دهه است که از دیدار فرزندش خانم فریبا حبیب پور محروم مانده است. مادر (خانم فاطمه عدنانی) و نیز برادر و خواهر فریبا نیز سالهاست امکان دیدار وی را نداشته اند. فریبا در اسارتگاه اشرف و در مناسبات فرقه مخوف مجاهدین گرفتار است. رهبران بیرحـم و بی احساس مجـاهدین اهمیتی به احساسـات سرشـار والدین چشـم انتظار فریبا نمی دهند، آنان از درک عواطف خانوادگی و محبت پدرانه و مادرانه ناتوانند.