چرا این بار وزارت اطلاعات، نه؟!

از روزی که شکست بوده، مات شدن رهبری بوده، بورشدن و در گل ماندن تاکتیک ها بوده و خلاصه برای هر مشکل و موردی که رهبری فرقه مجاهدین مقصر آن بوده سوپاپ تخلیه ای به نام وزارت اطلاعات وجود داشته است.

همه می دانیم که سیل، زلزله، طوفان و گرد و غبار و خلاصه هرگونه حوادث غیر مترقبه و بلایای طبیعی در ایران از طرف سازمان به حساب وزارت اطلاعات گذاشته می شد تا رهبری فرقه دست پر برای فرار از شکست ها و یا طلب کاری و فریب کاری داشته باشد.

اما اینک در کشتار اخیر در روز آخر حیات اسارتگاه اشرف و جو سازی حول 7 گروگان، رجوی ها خفقان گرفته و دیگر پای وزارت اطلاعات ایران را به میان نمی آورد به راستی چرا؟

جواب این است که رهبری فرقه هر چه در این خصوص بگوید به ضررش است چه درست چه غلط!

اولا اگر درست بگوید زیراب جنگ صد برابر و دروغ صد برابرش را زده در ثانی راهی برای دروغ نمانده و از همه مهمتر اگر اسمی از وزارت اطلاعات و رژیم و سپاه و… بیاورد دیگر بهانه ای برای انداختن خود روی دست دولت عراق نخواهد داشت.

بدیهی است برای آبروداری و فرار از پاسخگویی به مناسبات وارفته اش تابلو و عکس کشته های خود را از طریق فتوشاپ  روی دست تجمع کنندگان عراقی قرار می دهد و می داند اینگونه به نفعش است تا اینکه مثل گذشته همه چیز را به اطلاعات ایران بچسباند.

تجربه ثابت کرده در گذشته در موارد متعدد رجوی نیروهای مسئله دار خود را توسط جوخه های از قبل توجیه شده می کشت و آنرا به گردن وزارت اطلاعات می انداخت.از این طریق هم از شر نیروی مسئله دار راحت می شد و هم با مظلوم نمایی خوراک تبلیغاتی درونی و بیرونی فراهم می کرد.

اکنون حتی اگر این درگیری و کشتار و گروگانگیری کار خود تشکیلات  به دلایل خاصی و طبق تابلوهایی که اغلب جداشدگان به آن اشاره کرده اند باشد بهترین گزینه برای رجوی این است که همه چیز را به گردن دولت عراق انداخته تا با مخدوش کردن اوضاع قدری زمان برای ماندن در کمپ ترانزیت لیبرتی بخرد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا