خود کرده را تدبیر نیست

رجوی ها زمان صدام می گفتند،حیات صدام یعنی حیات ما واگرروزی صدام وعراق سقوط کند سقوط ما نیز خواهد بود،این جملات را درهرنشستی مطرح می کرد خصوصا" دراواخرتهدید های آمریکا،ولی به یکباره وقتی با حملات جدی آمریکا روبرو شد نا گهان جا خالی داده وبا فراموشی کشتار آمریکائیها که تمام قرارگاههای سازمان را زیرآتش خود گرفته بودند،وچندین نفررا کشتند وچند نفررا مجروح وحتی جفت پای شورای رهبریشان قطع گردید نه تنها صدایشان در نیآمد وبا اینکه سلاح دردست داشتند حتی یک گلوله به سمت هواپیما های آمریکائی شلیک نکردند ومراقب بودند که کسی اینکار را نکند،حالا درمقابل حق مشروع دولت وملت عراق که خواهان خروج محترمانه آنان شدند با رویکرد طلبکارانه خواهان ماندن در عراق وادامه جنایت کما فی السابق خود می با شند (شتردرخواب بیند پنبه دانه) وزوزه های دردآلود سر می دهند که چرا مخا لفان ما درعراق ما را با موشک مورد هدف قرار می دهند ونمی گذارند ما درلاک دفاعی وسراسر ننگین خود آرام بگیریم،وبعد ازسالیان بیگاری وحما لی ومزدوری صدام که هیچ حا صلی برای ما نداشت حال که می خواهیم سرمان روی بالش بی غیرتی وخیانت بگذاریم آرامش را ازما سلب می کنند(دزد یقه صاحب خانه را می گیرد).
اگرخیلی اهل جنگ وصلابت بودید که در همان مقطع سرنگونی صدام خودتان را تعیین وتکلیف می کردید و  رهبری بی جربزه تان درصف مقدم نبرد قرار می گرفت تا شاید همگان روی استراتژی غلط شما نظر دیگری می دادند ودرتاریخ بمانند صدام،می گفتند  خلاصه طرف تاوان اشتبا ها تش را با تقدیم جانش داده است،تا شاید حداقل تقدیر ازشما ها بخا طر این جانفشانی معکوس وبی محتوا بعمل می آمد،حالا بعد از12سال عقب نشینی در مقابل حقایق ودادن همه امکانات خود،بخود آید وبا تلنگری بخود راه درست را پیشه گیرید واینقدر سر اشتبا ها ت خود لجوج وخیره سر نباشید تا شاید خدا شما را ببخشد،واینقدر درمقصر دانستن این وآن صحبت نکنید وبرای یکبار درطول تاریخ هم که شده ازخود انتقاد کنید،راه برگشت همیشه وجود داشت ووجود خواهد داشت پس دراین امرشتاب کنید تا مبادا "خسرفی الد نیا وفی الاخره" گردید.
عبدالله افغان
 

منبع

یک دیدگاه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا