فرقه مجاهدین و استفاده ابزاری از مقوله حقوق بشر

فرقه تروریستی مجاهدین بدنبال اعدام نوید افکاری که بدلیل مسئله قتل و شاکی خصوصی و اصرار خانواده مقتول به قصاص محکوم شد، تلاش کردند با سیاسی کردن موضوع اعدام از وی یک چهره سیاسی و یا بقول سرکرده مفقود الاثرشان یک قهرمان ملی بسازند وچند صباح دیگر اذهان نیروهای مسئله دار خود را به آن مشغول نمایند. من دراین مقاله هدفم پرداختن به موضوع نوید افکاری نیست.

بلکه بدنبال طرح این سوال و گرفتن پاسخ از سرکردگان فرقه هستم که براستی اگر شخصی با خصوصیات نوید افکاری یعنی فردی با خصوصیات شورشگری در تشکیلات مجاهدین بود با وی چه برخوردی می کردند!؟

وقتی که با شیوه های فریب فرقه مجاهدین در سال 78 از کشور امارات به عراق برده شدم و احساس کردم که برخلاف وعده های اولیه که من را بعداز مدتی به اروپا خواهند فرستاد قرار است که درپادگان اشرف ماندنی باشم در مقابل کوچک ترین اعتراض من بشدت و با بحث زندانی کردن و یا فرستادن به زندان بدنام ابوغریب سعی در خاموش کردن صدای اعتراض من را داشتند.

طالب فرحان - عباس دلنواز از خوزستان

در همان روزها برایم خیلی تعجب آور بود مگر من چه جرمی مرتکب شده ام که باید زندانی شوم؟ آنها به من قول داده بودند که از خاک عراق من را به اروپا اعزام کنند. برایم قابل فهم نبود که جرم پیگیری و یادآوری این وعده ای که به من داده بودند زندان ابوغریب باشد؟
بعدها دیدم که حتی صحبت های دونفره و خصوصی با دیگر اعضا هم به اتهام من درآوردی محفل زدن و دایر کردن شعبه ای از سپاه پاسداران درتشکیلات هم جرم شمرده میشود.درهمین فرقه ای که این چنین برای قصاص نوید افکاری یقه پاره می کند و فریاد وای حقوق بشرا سر می دهند صحبت کردن با همرزم جرم محسوب میشد.اعضا حق نامه نگاری ویا درخواست برای تماس با خانواده نداشتند.

همین فرقه رجوی که از آزادی حق وکیل مدافع و دادگاه علنی و با حضور وکیل مدافع برای متهم دم می زند! دهها نفر را بدون اینکه به آنها حق دفاع بدهد. در سال 74 در زندان به بند کشید. خیلی از اعضا را در طی سالیان بشکل مخفیانه سربه نیست و حذف شدند.
جالب است فرقه ای با این کارنامه سیاه در زمینه حقوق بشر و آزادی های اجتماعی و فردی اکنون به اصطلاح سردمدار حقوق بشر شده . البته تمامی جریانات واشخاصی که ماهیت این فرقه آزادی کش و ضدانسانی را می شناسند بخوبی می دانند که آنها برای رسیدن به اهداف پلیدشان به هر ترفندی متوسل می شوند تا از نمد ان کلاهی برای خود بسازند البته مشخص است که رهبران مجاهدین خیلی رسواتر از آن هستند که بتوانند افکار عمومی را فریب دهند و این تقلاهای مذبوحانه جز بی ابرویی هر چه بیشتر انها نتیجه ای نخواهد داشت.

طالب فرحان(عباس دلنواز)

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا