با توجه به گزارش یاد شده در سایت ایران افشاگر لازم دیدم جوابیه ئی را تنظیم کرده و برای درج در سایت بفرستم گزارش ذکر شده را که خواندم بسیار خوشحال شدم از اینکه پس از مدتها بالاخره سازمان از خود واکنشی نشان داد و این اطلاعات را در ستاد انتخاباتی منگل خود جمع آوری کرده و نوشته است. ولی باید بگویم این دستگاه اطلاعاتی بسیار ضعیف عمل کرده، چون افراد آن برای جمع آوری اطلاعات از قرارگاه اشرف نمی توانند خارج شوند اما من که خارج از قرارگاه هستم و آزادانه هرکجا که دلم بخواهد میروم سعی کردم اطلاعات آنها را تکمیل کنم و برایشان ارسال کرده تا مقاله شان تکمیل شود و برای خواننده ابهامی بوجود نیاید

سازمان مجاهدین بعد از بیانیه شورای وزیران اقتصاد و دارایی اروپا در 31 ژانویه 2007 که مجدداً بر باقی ماندن نام این سازمان در لیست گروه های تروریستی و همچنین مسدود بودن حساب های بانکی آنها این سازمان تایید کرده است، بیش از پیش بن بست های سیاسی و استراتژیکی خود را احساس می کند. شورای وزیران اتحادیه اروپا همچنین اعلام کرده بودند که با در نظر گرفتن رأی دادگاه بدوی اروپا که مدعی گردیده به مجاهدین امکان دفاع و ارایه‎ی مدارک داده نشده است، یک ماه فرصت می‎دهد تا چنانچه سازمان مجاهدین مدارکی دارند که تا کنون آن را ارایه ننموده‎اند، به این شورا ارجاع کنند تا در بازبینی نهایی که پس از این تاریخ صورت می‎گیرد مورد بررسی گردد.

مطلع شدیم که سازمان مجاهدین خلق ایران تحت نام خودساخته شورای ملی مقاومت ایران بار دیگر تهدیدات خشونت بار خود برعلیه مهندس علی اکبر راستگو (شهروند آلمانی مقیم کلن) و برخی افراد دیگر را افزایش داده است. چنانچه آگاهید، آقای راستگو و خانواده محترم ایشان از فعالین حقوق بشر شناخته شده بین المللی و منتقدین جدی بر علیه تروریسم و نقض حقوق بشر می باشند.

در تاریخ 27.02.2007 جلسه ای در پارلمان اروپا جهت بررسی وضعیت سازمان مجاهدین خلق با شرکت تعدادی از جداشدگان سازمان مجاهدین برگزار شد. چنین اقدامی از سوی پارلمان اروپا برای بررسی وضعیت سازمان مجاهدین یک اقدام طبیعی بود ولی دعوت رسمی از اعضای سابق سازمان مجاهدین مسئله ای بود که رهبران سازمان مجاهدین را به واکنش واداشت. بلافاصله بعد ازاین نشست و تاکید مجدد بر حضور نام سازمان مجاهدین در لیست گروههای تروریستی اتحادیه اروپا موجی از فشار و شانتاژ از سوی دستگاه تبلیغاتی سازمان مجاهدین آغاز شد.

در تاریخ 2007-2-27 آقای محمد حسین سبحانی در جلسه ای به دعوت پارلمان اروپا در شهر بروکسل شرکت نمود تا در مورد گروه تروریستی فرقه مجاهدین خلق اطلاعات و تجارب خود را جهت تصمیم گیری در پرونده مجاهدین، با این نهاد اروپائی در میان نهد. آینده مجاهدین و ابقای نام این سازمان در لیست گروه های تروریستی پس از استماع هیئت برگزار کنندگان اجلاس، در کمسیون تحقیق پارلمان اروپا رقم خواهد خورد.

علیرغم گذشت 17روز که از برگزاری کنفرانس به اصطلاح مطبوعاتی سازمان پارس(شورای براندازی) درپاریس میگذرد ؛ که البته نه کنفرانس بود ونه از مطبوعات فرانسه ونه از مطبوعات دیگر دول اروپایی تا به امروز خبری نبوده است؛ شاید هم مطبوعات حاضر در جلسه؛هنوز فرصت هضم خبرچنین کنفرانس سنگینی را پیدا نکرده اندوگرنه مانند کیهان لندن میباید که بطور مفصل به موضوع وافراد شرکت کننده دراین به اصطلاح کنفرانس میپرداختند.

برنامه ارتباط مستقیم یکشنبه شب سیمای موسوم به آزادی با بازگشت نادر رفیعی مجری گذشته این برنامه همراه بود. حضور نادر رفیعی در مقایسه با مسعود کلانی حداقل این حسن را داشت که به مخاطب یادآور می شد خنده هم جزیی از واکنش های روزمره انسان است. این برنامه با حضور محمدعلی جابرزاده عضو کمیسیون مطالعات سیاسی شورای ملی مقاومت و همچنین عضو سازمان مجاهدین خلق اجرا شد. جابزاده در ابتدای برنامه با اشاره مختصر به رود تحولات منطقه در چند سال گذشته ادعا کرد جمهوری اسلامی مانع اصلی بر سر راه تحقق صلح و دمکراسی در عراق است.

لازم به یادآوری است که من به ایران باز نگشتم بلکه به ایران و به زندان اوین آورده شدم و همچنان نیز در زندان منتظر صدور حکم هستم. اما از این بابت بسیار خوشحالم چون اگر به عهده خودم بود همچنان با اعتماد صد درصدی که به سازمان مجاهدین خلق در چهارچوب پیروی از یک فرقه داشتم بر باورهای غلط خود باقی می ماندم. از آنجا که من در ایران با حقایقی آشنا شدم که هرگز بدون آمدن به ایران امکان شناخت آنها را نداشتم از سفر هر کس که بخواهد از نزدیک شاهد شرایط ایران باشد سوا از هرگونه طرز فکری که داشته باشد استقبال کرده و آنرا تشویق می نمایم. از اینکه این موضوع احساسات شما را جریحه دار مینماید بی اندازه متأسفم اما بهرحال مجبورم به باور و حاصل تجربه خود عمل نمایم.

مطلبی مندرج در سایت همبستگی ملی به نقل از نشریه مجاهد تولید شده به تاریخ دوشنبه 2 بهمن 1385 خواندم که با تیتر”گزارش نتیجه عملیات” در خصوص سفر خانم فریبا هشترودی به تهران و دیدارشان با سازمان غیر دولتی”کانون هابیلیان” نوشته بودید. برخی موضوعات در این مطلب از ابعاد مختلف نظرم را جلب کرد و تصمیم گرفتم چند خطی در این رابطه نوشته و مزاحم وقتتان بشوم و در ضمن چند سؤال نیز مطرح نمایم. میخواهم سوا از صحبت های احساسی و قلم پردازی های ادبی و گرفتار ماندن در دگم ها و تعصبات قدیمی به”جان مطلب”،”همان پرسش اصلی که مربوط به موضوع و محتوای مقاومت است”، بپردازم. اگر اشتباه نکرده باشم شما مدعی هستید که سازمان و شورا هر ایرادی که داشته باشد بهر حال فرعی است چون برای”بر انداختن نظام ولایت فقیه” سست نشده و در جایی کوتاه نیامده و به سازش تمایل نشان نداده است و سپس عنوان کرده اید که”در پاسخ به این سؤال است که جهت اصلی مبارزه تعیین و تعریف میشود”.

همانطور که سفارش کرده بودید مطلب آقای نوید اخگر که به ضمیمه ایمیلتان برایم ارسال کرده بودید را به دقت تمام خواندم. مقاله”نامه ای برای خسرو و سعید” البته در سایت های اینترنتی هم منعکس گردیده بود و لذا مجددا آنرا در اینجا نمی آورم. در خصوص جزئیات این مقاله حرفی ندارم و بهرحال ایشان نظرات خود را بیان نموده اند و الحق هم قلم زیبایی دارند و احساسات خود را خیلی خوب منتقل مینمایند. اما چند نکته دارم که در زیر جسارتا به عرضتان میرسانم:

آقایانی که اینچنین از دیدار خانم هشترودی با نمایندگان کانون هابیلیان، ترسیده، رنجیده و دردشان گرفته است و اینگونه در رابطه با ملاقاتی که از کم و کیف آن اطلاعی ندارند و بر اساس خبری که از جانب هابیلیان منتشر گردید، بدون آن که از ایشان توضیحی بخواهند و یا اجازه دهند وی جریان ملاقاتش را بازگو کند، به خوبی نشان دادند که از همان روز اول با جمهوری اسلامی و مردم ایران چه دعوایی داشته اند و تا چه اندازه به دمکراسی قائل هستند.

ظاهرا پاسخ کوتاه خانم الهه به مقاله شهره فرهودی (مقاله”و بدین سان است که کسی میمیرد و کسی می ماند” سایت کانون هنرمندان در تبعید وابسته به مجاهدین، درباره خروج خانم فریبا هشترودی) ایشان را سخت عصبانی و برآشفته کرده است. در این مقاله خانم فرهودی در یک فقره تصفیه حساب انقلابی با خانم فریبا هشترودی بی مناسبت و بی بهانه پای خانم الهه عضو جداشده شورای ملی مقاومت را پیش می کشد و به این بهانه خانم الهه را بی سواد و فاقد درک انقلابی معرفی می کند و اظهار تاسف می کند از این که از الهه توقعی نبوده اما از خانم هشترودی چرا و به همین دلیل هم تا توانسته ایشان را نوازش کرده است