ما که باند رجوی نیستیم که به ریسمان این و آن بیآویزیم

یکی از رسانه های مجازی باند رجوی، نوشته ای با تیتر” آویختن ناگزیر به ریسمان سست اروپا” منتشر کرده است.
درقسمتی ازاین نوشته چنین آمده است:
” در حالی‌که کمتر از یک ماه به موعد شروع دور جدید و تعیین‌کننده تحریمهای نفتی، بانکی و کشتیرانی باقی مانده است، سرنوشت طرح یا «سازوکار ویژه» اروپا در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. ابهامی که جواد ظریف به‌عنوان نفر اصلی تیم مذاکره با اروپایی‌ها نیز ناگزیر از اذعان به آن است”.
بنا به اظهار رئیس جمهور ایران، این تحریم ها بطور عجولانه و قبل از موعد اجرا شده و برای روز موعود، چیزی باقی نگذاشته اند که اجرا کنند.
درجواب این نوشته ی رجوی میتوان گفت که مگر تهدید های آمریکا هم توام با ابهام نیست که” ساز وکارهای اروپا” نباشد؟!
دیگر اینکه، آقای ظریف حرفی بدین صراحت که شما مطرح کرده اید، نزده وبطور مشروعی ازاروپا خواسته که به تعهدات خود درمورد برجام پایدار بماند.
دوباره:
” اما فراتر از دلایل اقتصادی، دلایل سیاسی عمده و محرکهای مؤثری هم‌چون افشای توطئه تروریستی برای بمب‌گذاری در گردهمایی بزرگ مقاومت ایران در پاریس و خاک فرانسه در میان است که روابط پاریس و تهران را به‌کلی دگرگون کرده است…”.
این اتهامات بغایت مشکوک، درحد اتهام مانده ومقامات رسمی ایران آنرا قبول ندارند و کشور فرانسه هم، موضع لازم وکافی را که برای این نوع مسائل لازم است، نگرفته ونشان داده که او هم- یا اقلا بخشی ازحکومتش- موضوع را چندان جدی نگرفته و احتمال آنرا بحساب بازی های جنگ روانی سرویس های مخفی دشمنان ایران گذاشته است.
من بصلاح باند رجوی نمیدانم که با توسل به این ریسمان های نامرئی، حسابی برای خودش بازکند.
چرا که بزودی کنه قضایا روشن شده وروسیاهی دیگری را تجربه خواهد کرد!!
همچنین:
” اروپایی‌ها احتمالاً در آینده‌ای نزدیک به ایران گوشزد خواهند کرد که علاقه‌ای به قرار گرفتن در موقعیت خنثی‌سازی فشارهای آمریکا برای تغییر رفتار ایران را ندارند و چنان‌چه جمهوری اسلامی مایل است که از شّر تحریمها خلاص شود، بهترین راهش، همسویی با نظم در حال ظهور منطقه‌یی است”.
من کسی نیستم که پیام های غیبی برمن نازل شود وفردی نیستم که پشت پرده ی سیاست های موجود را بمن نشان داده باشند.
اما باتوجه به شواهد وقرائن ومخصوصا زیاده خواهی های آمریکا که شامل نزدیکترین دوستانش مثل کانادا هم شده، اروپا نخواهد توانست تصمیم قطعی ای مانند دور شدن کامل ازایران بگیرد.
ضمنا، نظم درحال ظهور درمنطقه، نشانی ازبدتر شدن اوضاع برعلیه ایران ندارد وبرعکس، این ایران بوده که علیرغم مشکلات حاد موجود، بازیگر ماهری درتغییر وضع منطقه بنفع آرامش وسرکوب تروریزم بوده است.
آیا شما شکست درحال قطعی شدن آمریکا درسوریه و… را برعلیه ایران وبنفع” نظم درحال ظهور منطقه ای” – که بنوعی اذعان میدارید که برعلیه ایران است – میدانید؟ واین عجیب و متوهمانه نیست؟!
ضمنا، اروپایی که بشدت خواهان ایران غیر اتمی بود ودراین میان، مشقت مذاکرات چندین ساله ی اتمی را بجان خرید، آیا حاضر است از این دستآوردهایش بنفع تجارت با آمریکا- طرف حسابی که همه چیز را برای خودش میخواهد و درنظر دارد، بیشتر ازگذشته اروپا را مطیع خود سازد- دست بکشد؟!
مسلما اروپا به تحلیل سود و زیان خواهد پرداخت و پیش خود محاسبه خواهد کرد که آیا بنفع اش هست که درمقابل تجارت با آمریکا- که هر روز سود این تجارت را برای اروپا کم میکند- با غیر فعال شدنش، ازبرجام خارج شود وشاهد عواقب غیر قابل پیش بینی آن باشد؟!
مثلا بازارهای جدی تر چین، روسیه و ایران را ازدست داده و زیر شمشیر داموکلسی بنشیند که آمریکا مدام برروی سرش نگه داشته است؟!
آمریکائی که ازبدترین بحران اجتماعی- اقتصادی رنج میبرد ومدام باید منتظر نتایج بد زورگویی هایش باشد؟!
آیا طبیعی نخواهد بود که اروپا از زورگویی ها وباج گیری های آمریکا خسته شده وباخودبگوید حالا که باتجارت بزرگش با آمریکا، سود درخوری بدست نمیآید، چرا مشغول این قمار بزرگ گردد؟!
البته دولت وملت ایران میدانند که پتانسل های قابل توجهی برای مانور دارند وبه ریسمان خود چنگ خواهند زد ومثل باند رجوی دست به ریسمان های موهوم که تکیه گاه متینی ندارد، نخواهد زد.
ایران با توجه به تعادل قوای عوض شده وعملا موجود جهانی ووجود دسته بندی های وپیمان های مختلف وبا تکیه به پتانسیل های بزرگ خود، میتواند گلیم اش را ازآب بیرون کشد.
اما شما چطور؟!
صابر