چهارشنبه, ۱۰ دی , ۱۴۰۴
گفتگو با عین الله شعبانی از رها شده های اخیر فرقه رجوی – قسمت دوم 29 دی 1390

گفتگو با عین الله شعبانی از رها شده های اخیر فرقه رجوی – قسمت دوم

اندک اندک مسئله خروج مجاهدین از عراق پیش آمد که رجوی باز هم سعی داشت با فریبکاری این مسئله را طرح کند که چون از زمان صدام در آنجا بودیم پناهنده محسوب می شویم پس دولت مالکی که بعدا سرکار آمد نمی تواند مانع ما شود و ما را اخراج کند و همین امر باعث درگیری با نیروهای عراق در سال 88 شد که باعث کشته شدن چندین نفر از سازمان شد.البته در همان موقع رجوی برای مشخص کردن افراد مسئله دار نشستی با افراد گذاشت که در آن تریبون آزاد بود و گذاشت تا افراد خواسته و مسائل خود را آزادانه مطرح کنند.

هشدار به خانواده های اسیران دربند فرقه رجوی 28 دی 1390

هشدار به خانواده های اسیران دربند فرقه رجوی

مجاهدین فعالیت جدیدی را شروع نموده تا با خانواده ها ارتباط برقرار نمایند و به آن ها وعده های دروغین برای ملاقات حضوری بدهد.سازمان در مدت بیش از دو سال حضور خانواده ها پاسخی برای عدم ملاقات به نیروهای خود نداشته لذا برای تحت الشعاع قرار دادن این تجمعات تلاش می کند حضور آن ها را در جلو اشرف تضعیف نمایند که برای رهایی این مشکلات از طرح فریب استفاده نموده که لازم است همه ی خانواده ها در مقابل این ترفند سازمان هوشیار باشند.

گفتگو با تعدادی از خانواده های استان مرکزی پس از سفر به اشرف 27 دی 1390

گفتگو با تعدادی از خانواده های استان مرکزی پس از سفر به اشرف

بعد از بازگشت خانواده های استان مرکزی از عراق با تعدادی از خانواده ها گفتگوی صمیمی در رابطه با فعالیت آنها در کنار پادگان اشرف داشتیم و در واقع به حرفهای دل شکسته آنها گوش دادیم. خانواده های استان مرکزی نهایت تلاش و کوشش خود را کردند که شاید بتوانند برای یک لحظه هم که شده فرزندان خود را ملاقات کنند ولی متاسفانه سران ظلم ستیز طبق معمول کار خودشان را کردند و مانع دیدار خانواده ها با فرزندانشان شدند.

از جان رجوی چه میخواهیم؟ 22 دی 1390

از جان رجوی چه میخواهیم؟

وقتی تعداد کثیری که توانسته اند از اشرف فرار کنند همگی یک مطلب را میگویند و همگی بر بسیاری حقایق که در استانداردهای جهانی امروزی نقض فاحش اولیه ترین حقوق انسانی تعریف میگردد صحه میگذارند، باید پذیرفت که موضوع حداقل ارزش رسیدگی و دخالت سازمان های بین المللی حقوق بشری را دارد و نمیتوان صرفا آنرا به پارامتر های دیگر، از جمله مسائل سیاسی، مشروط کرده و از روی آن گذشت.

نعل وارونه رجوی در مورد خانواده ها 22 دی 1390

نعل وارونه رجوی در مورد خانواده ها

امروز شیادی رجوی برای خانواده ها بیشتر از هر کس و جریان دیگری روشن گشته است آنها که خود در دو سال گذشته در صحنه بودند می دیدند وقتی که در اطراف سیاج عزیزان خود را شناسایی می کردند و آنان را صدا می زدند چگونه مسئولین فرقه آنها را از محل دور می کردند تا مبادا تحت تاثیر رابطه عاطفی و خانواد گی قرار گیرند و راه فرار را در پیش بگیرند. در این مدت بیش از همه برای خانواده ها مسجل گشته است که چرا رجوی حاضر به حتی یک لحظه دیدار و ملاقات اعضای فرقه با خانواده ها نمی باشد

تقدیر و تشکر خانواده ها از خانم عبداللهی 19 دی 1390

تقدیر و تشکر خانواده ها از خانم عبداللهی

ما بعد از سرنگونی صدام بارها به درب اشرف آمده و صبح تا عصرمی ماندیم و برمی گشتیم. اما حضوردائم و پر تلاش ایشان باعث گردید تا خانواده ها در این دو سال به تحصن شان علیرغم تمامی سختی ها و ناملایمات و شرایط بد استقراری ادامه دهند و صدای خود را به گوش جهانیان برسانند و سرانجام فرقه رجوی را مجبور نمایند تا اشرف را تخیله کند. ما اینرا مدیون زحمات خانم عبداللهی هستیم و جا دارد بی اندازه از ایشان تشکر و قدردانی نمائیم.

تظاهرات باشکوه و گسترده خانواده های حاضر در جلوی درب اشرف 12 دی 1390

تظاهرات باشکوه و گسترده خانواده های حاضر در جلوی درب اشرف

زمانی می نوشتیم که خانواده ها روزها و شب ها را با امید دیدار عزیزان اسیرشان در فرقه تروریستی مجاهدین در سرما و گرمای غیرقابل تحمل عراق سپری می کنند ؛ قصه تلخ آنها را نیشتر می زدیم تا برگوش شنوای انسانهای بامرام بنشیند تا اینگونه دردشان را رسانه ای کنیم و همیاری نماییم و وظایف اجتماعی و سیاسی مان را بجا آورده باشیم. ولی اکنون وضعیت تغییر یافته است. همین چند روز پیش همسر منفور رجوی به ناچار و مشخصا در پرتو مقاومت های مردمی خانواده ها پذیرفت قرارگاه اشرف تخلیه شود.

نقدی بر بیانیه تعدادی از فعالین فرهنگی و سیاسی خارج کشور در حمایت از اسیران اشرف 12 دی 1390

نقدی بر بیانیه تعدادی از فعالین فرهنگی و سیاسی خارج کشور در حمایت از اسیران اشرف

شق دیگر قضیه عبارت از این است که این عزیزان خانواده من، نه بعنوان پناهنده بلکه بنام گروگانهای رهبری و بمنظور استفاده در زدوبندهای خیالی در اردوگاه اشرف حضور دارند. حدود دوسالی است که خانواده ها در جلوی درب قرارگاه اشرف در سرما و گرمای طاقت فرسای عراق برای ملاقات با اعضای خانواده شان متحصن شده اند ضمن اینکه ملاقاتی انجام نشده است.

تحصن خانواده‌های ایرانی نزدیک اردوگاه اشرف 08 دی 1390

تحصن خانواده‌های ایرانی نزدیک اردوگاه اشرف

خبرنگار شبکه العالم از استان دیاله عراق گزارش داد، شمار زیادی از خانواده‌های ایرانی که فرزندان و بستگانشان در اردوگاه اشرف حضور دارند، بار دیگر در برابر این اردوگاه تجمع کردند و خواستار دیدار و رهایی خانواده هایشان از زندان مجاهدین شدند.یکی از این خانواده های معترض با تاکید بر اینکه گروه تروریستی مجاهدین جنگی روانی علیه آنها به راه انداخته، به خبرنگار العالم، گفت: ما خواهان دیدار و ملاقات با عزیزانمان هستیم، و به تحصن در اینجا ادامه خواهیم داد.

تجمع روزافزون خانواده ها در شهرک آزادی 05 دی 1390

تجمع روزافزون خانواده ها در شهرک آزادی

برنامه روزانه خانواده های مستقر در شهرک آزادی به این صورت است که آنان روزانه به گروه هایی تقسیم می شوند و در ضلع های شمال، غرب و شرق مستقر میگردند و مراقب اوضاع هستند. آنها اسامی فرزندانشان را با خط درشت روی پلاکاردهائی نوشته اند و تلاش میکنند با افراد درون پادگان صحبت نمایند. تعدادی هم با ماشین های سیار از طریق بلنگوها فرزندانشان را صدا می زنند و آنان را دعوت میکنند که به دیدنشان بیایند.

ناقوس مرگ رجوی با حضور خانواده های خوزستانی 04 دی 1390

ناقوس مرگ رجوی با حضور خانواده های خوزستانی

در حالی که به روزهای پایانی بستن اردوگاه جهل وجنایت رجوی نزدیک می شویم،خانواده های خوزستانی عازم عراق شدند تا ناقوس فروریختن تشکیلات جهنمی رجوی را بالای کمپ اشرف به صدا در آورند. صدای ناقوسی که گوش رجوی را کر خواهد کرد و خط بطلانی بر تمامی تشبثات و تلاشهای مذبوحانه رجوی را برای در هم شکستن ماهها رزم و تلاش خانواده های رنجدیده و متحصن در پشت کمپ برای آزادی فرزندانشان خواهد کشید.

خانواده ها، نمایندگان ساکنین کمپ، خواستار راه حلی سریع و صلح آمیز هستند 03 دی 1390

خانواده ها، نمایندگان ساکنین کمپ، خواستار راه حلی سریع و صلح آمیز هستند

در حال حاضر چیزی حدود چهارصد تن از خانواده های گروگانها در جلوی دروازه های کمپ هستند. آنها با هدف آزاد سازی عزیزانشان و جلوگیری از صدمات بیشتر به آنها خود را به این محل رسانده اند. اینها و تنها اینها هستند که نمایندگان واقعی افراد خانواده های به گروگان گرفته شده خود هستند. چرا صدای این ها هنوز هم شنیده نمی شود؟ چرا سازمانهای بین المللی ترجیح میدهند آنها را اصلا نادیده بگیرند؟

blank
blank
blank