کالبد شکافی یک جریان ایدئولوژیک (۳)

نگاهی به کتاب ارزنده:
کالبد شکافی یک جریان ایدئولوژیک
به قلم محقق سوییسی آنتوان گسلر
میلاد آریایی، پانزدهم می
بخش آخر: منابع مالی مجاهدین
در بخش سوم این کتاب به شورای ملی مقاومت، تاریخچه شکل گیری و همچنین نیروی نظامی مجاهدین در عراق که آشکارا در خدمت دیکتاتور سابق بغداد قرار گرفته بود اشاره کردیم و اینک در بخش پایانی کتاب به منابع مالی مجاهدین از دیدگاه انتوان گسلر میپردازم وی در این زمینه مینویسد :
مجاهدین خلق برای پشتیبانی از فعالیت هایش به بودجه عظیمی نیاز دارد. این فعالیت ها اداره کردن املاک، سامانه ارتباطی، سفر ستیزه جویان گروه و حفظ ارتش درعراق را شامل می شوند. طبق اطلاعات ما، سازمان از بودجه بدست آمده به صورت غیرقانونی استفاده می کند. از سوی دیگر، مجاهدین خلق و اعضایش بخاطر تخصیص غلط بودجه تحت تعقیب یا اقدام مدنی قرار دارند. این مطلب بخصوص در آلمان صدق می کند، جایی که مقادیر قابل توجهی از مبالغ اهدایی خصوصی آلمان و سوبسیدهای دولتی در واقع برای خرید سلاح برای تروریست های مجاهدین خلق و ستیزه جویان درعراق مورد استفاده قرار گرفتند…
نویسنده کتاب آشکارا این حقیقت را عنوان مجاهدین از حکومت سابق عراق برای خدمات شان پول دریافت میکردند و این بوضوح نشان میدهد که مجاهدین یک نیروی مزدور خارجی هستند و مستقل عمل نکرده و نمیکنند او مینویسد:
….. صدام حسین حامی مالی اصلی سازمان بود، و صدها میلیون دلار پول برای سازمان فراهم کرد. شناسایی شبکه های مالی مجاهدین خلق ایران اصلا آسان نیست. سازمان دوایر مالی بین المللی بسیار پیچیده ای برپا کرده است. مبهم بودن آنان چنان است که درک آن ها بسیار دشوار است. منبع و مقصد پول ها اغلب ناشناخته هستند. این یک خط مشی آشکار برای مخفی کردن عملیات های مالی سازمان است، و مایه افتخار اعضای عملیات های مخفی است
دارایی های مالی مجاهدین خلق ایران از درون یک شبکه پیچیده حساب های بانکی در فرانسه، در اروپا، امریکای شمالی و خاورمیانه حرکت می کنند. دارندگان قانونی این حساب ها یا افراد واقعی هستند یا گروه های شخصی، که خیلی از آن ها در فرانسه اقامت دارند. آن ها با آسودگی در آدرس هایی اقامت دارند که در واقع در آنجا نیستند.
درباره 8 میلیون دلار (7 میلیون یورو) که در خانه های مختلف اعضای اپوزیسیون ایران در اور-سور-اواز کشف شده، مریم رجوی اصرار دارد که همه این پول به مقاومت ایران تعلق دارد: حتی یک دلار، یا یک یورو از هیچ دولت یا کشوری دریافت نشده است. حتی اگر از جزئیات خبر نداشته باشم، مطمئن هستن که می توانم برای هر سنت از این پول برای دستگاه قضایی توجیه داشته باشم.
این ادعا با گفته بازرسان پلیس که همگی خاطر نشان می کنند پول مجاهدین خلق در شبکه های کثیف در سراسر دنیا در جریان است در تناقض می باشد.
اکنون وظیفه پلیس ها در دی.اس.آر و دفتر مرکزی سرکوب جرم های عمده مالی است که رشته های پولی که مستقیما از عراق می آمدند را گره گشایی کنند. حساب ها در یمن بخصوص برای آن ها جالب هستند.
این اولین باری نیست که یک کشور عربی در تحقیقات درباره منابع پولی مجاهدین خلق ظاهر می شود. در 27 فوریه 2001، بعد از چهار ساعت بازجویی اف.بی.آی، هفت ایرانی در کالیفرنیا دستگیر شدند. آن ها به جمع آوری یک میلیون دلار پول از طریق کمیته حقوق بشر در ایران متهم می باشند. به گفته اف.بی.آی مقدار زیادی از این پول به حساب هایی در ترکیه واریز شده بودند که توسط مجاهدین خلق کنترل می شوند. بیش از 400000 دلار برای خرید سلاح در امارات متحده عربی خرج شده است. بازجویی پس از آن آغاز شده بود که دفتر اف.بی.آی در بن گزارشی دریافت کرد مبنی بر این که پلیس جنایی المان درحال تحقیق درباره پولی است که از طریق مجاهدین خلق در ایالات متحده به المان منتقل شده است.
اما یک شاهد کلیدی که اسرار مالی مجاهدین را در اختیار دارد و ازژنرال های بازنشسته و افراد نزدیک صدام حسین بود میباشد وی پس از اختلاف با صدام حسین به انگلستان پناهنده میشود او جزییات هر چه بیشتری را از منابع مالی رهبری مجاهدین فاش میکند جزییاتی که براستی تکان دهنده است.
این فرد سرتیپ ستاد مشترک ارتش و مسئول سرویس های مخفی تا سال 1994 رفیق السامرایی نام دارد او شخصیت مشهوری دارد و تا زمان فرارش در رژیم صدام حسین بسیار بانفوذ بوده است و بدلیل مسئولیت اش اطلاعات جالبی را ارائه میدهد:
” بخصوص مبلغ 20 میلیون دینار عراقی را به خاطر می آورم که مسعود رجوی دریافت کرد (در آن زمان هر دلار معادل سه دیناربود). این جریان به قبل از اشغال کویت در سال 1991 برمی گردد. در آن زمان او حداقل 8 میلیون دلار دریافت کرده بود. او همچنین برای پوشش خرج های تبلیغاتی اش در اروپا مبالغ مختلفی به صورت ارز خارجی دریافت می کرد. مسعود رجوی منابع درآمد دیگری هم داشت، از جمله پولی که توسط هوادارانش به او پرداخت می شد. همه این پول صرف تحویل تجهیزات نظامی می شد. رژیم عراق با سلاح، توپ های متحرک، تانک، توپخانه سنگین، و حتی هلی کوپترهای جنگی از مجاهدین خلق حمایت می کرد.
نویسنده کتاب در بخش پایانی کتاب خود می نویسد
سقوط صدام حسین شکست بزرگی برای مجاهدین خلق ایران بود. نزول سازمان به جهنم آغاز شد. مسعود رجوی رهبر این گروه با اشاره به دولت عراق گفته بود:
اگر این دولت سقوط کند ما غرق فراموشی خواهیم شد. حیات ما به حمایت ما از رژیم صدام حسین بستگی دارد.
دفتر اصلی آن ها در مرکز بغداد یکی از اولین ساختمان هایی بود که توسط مردم مورد چپاول قرار گرفت. مردم از آن ها بیزارند. اکنون اشغالگرها ساختمان ان ها را در دست دارند.
و به این شکل در اوراق پایانی کتاب خود آنتوان گسلر با ذکر وقایع تلخ وگزنده سرنوشت این جریان را که در بخشی ازتاریخ معاصر ایران نقش بسا مخرب و کاهنده داشت را به رشته تصویر میکشد گوئیا وی بشکلی رمانتیک قصد دارد با ذکرحوادث تاریخی مجازات اتودینامیکی پشت پا زدن به اصول رابا عنوان فاجعه در فاجعه به رهبری مجاهدین گوشزد کند…
آینده مبارزان مسعود رجوی اکنون به حسن نیت امریکایی بستگی دارد. بعد از مباحثاتی که از جانب تهران مورد انتقاد قرار گرفتند، حدود 5000 عضو مجاهدین مجبور شدند سلاح های خود را تحویل دهند. ارتش آزادیبخش ملی که دارای تانک، نفربرهای زرهی، خودروهای سبک، کلاشینکف بود همه تجهیزاتش را تحویل داد؛ آسوشیتد پرس می گوید:
مجاهدین خلق، گروه اپوزیسیون ایرانی که از داخل عراق فعالیت می کند، روز یکشنبه در چهارچوب توافقی با نیروهای امریکایی که آن ها را محاصره کرده اند سلاح های خود را بر زمین گذاشتند.
بعد از حصول توافق در روز یکشنبه که در بعقوبه صورت گرفت، اعضای این اپوزیسیون ایرانی می توانند یونیفرم های خود را حفظ کنند و هفت روز فرصت دارند که همه نیروهایشان را در محلی خاص گردآوری و سلاح های آنان را جمع آوری کنند.
ژنرال ری اودیرنو فرمانده هنگ چهارم پیاده نظام ایالات متحده می گوید: آن ها تجهیزات خود را تحت کنترل ائتلاف قرار می دهند. آن ها همکاری می کنند.
امیدوارم توانسته باشم هر چند مختصر به مطالب اصلی کتاب محقق سوییسی آقای آنتوان گسلر اشاره کرده و اگر در این زمینه کوتاهی بوده پیشاپیش از نویسنده محترم کتاب پوزش میطلبم