شنبه, ۱۵ آذر , ۱۴۰۴
دلم می خواهد پرنده ای بودم تا پروازکنم به سوی تو 09 خرداد 1387

دلم می خواهد پرنده ای بودم تا پروازکنم به سوی تو

همه ما دردعاهایمان ازخداوند عاجزانه آمدن توبه نزدخانواده ات خواستاریم. خیلی حرف دارم،‌خیلی دلم گرفته، نمی دانم ازکی وازکجا وچه بگویم. ازسالها دوری وانتظارازکسانیکه زمانی پیش ما بودند وحال اجل به آنها فرصت نداد و آرزوی دیدن تورا به خاک بردند وتسلیم حق شدند. آخرعزیزم تا کی باید فاصله بین ما و تو باشد. دلم می خواهد پرنده ای بودم تا پروازکنم وپیش تو بیایم وتورا را خود به ایران بیاورم اما افسوس. بیا پسرم که احساس میکنم برای من ومادرت دیگرفرصت زیادی نداریم. نگذارآرزوی دیدن تو به دلمان بماند. آخرگناه ما چیست که نصیبمان جدائی و انتظار شده است.

blank
blank
blank