ذلت و خفت تثبیت شده⁯ی رجوی

ایران⁯دیدبان
١٥/٠٢/١٣٨٦
در یادداشت ویژگی⁯های گزارش تازه⁯ی وزارت خارجه⁯ی امریکا اشارات دقیقی به ظرایف ِ گزارش جدید دولت امریکا درباره⁯ی گروه تروریستی مجاهدین خلق کردیم که با دقت نظر در هر یک، می⁯توان گفت شناخت جامع و کاملی از این گروه در سرفصل⁯های مشخص بیان شده است.
اگر چه مشابه چنین بیانی از سوی وزارت خارجه⁯ی امریکا در سال⁯های پیشین نیز به⁯کار گرفته شده است، لیکن با توجه به جریان گسترده⁯ی تبلیغاتی و لابی⁯ای که مجاهدین برای سفیدسازی خود در طول یک⁯سال گذشته به⁯راه انداختند و تلاشی که جهت بهره⁯برداری از حکم دادگاه بدوی لوگزامبورگ نمودند، باید گفت که لحن شدید گزارش اخیر (خصوصاً نسبت به گزارش سال پیش) حاکی از آن است که شناخت از این گروه به⁯عنوان یک امر تثبیت شده درآمده است و آنچه کشورهای غربی و به⁯خصوص امریکا هر از گاهی درباره⁯ی این گروه گزارش می⁯کنند، تصویری از نوک قله⁯ی یخی است که از پرونده⁯ی مجاهدین به⁯نمایش می⁯گذارند.
روکش⁯هایی که باند دروغ⁯گوی رجوی برای فعالیت⁯های علنی خود برمی⁯گزیند، هیچ⁯کدام آن⁯قدر ضخامت ندارد که آنچه در پس پرده⁯ی آن می⁯گذرد را بپوشاند. بلکه مناسبات واقعی سیاسی و ایدئولوژیک این گروه، آن⁯قدر با آنچه در شعارها و داعیه⁯هایشان مطرح می⁯شود تفاوت دارد که بی⁯درنگ هر ناظری را به عمق دروغ⁯گویی و دوگانگی باند رجوی رهنمون می⁯سازد.
بنابراین با تکیه بر گزارش⁯های منتشر شده⁯ی سرویس⁯های امنیتی کشورهای اروپایی، با توجه به استنکاف اتحادیه⁯ی اروپا از پذیرش رأی دادگاه لوگزامبورگ و اعلام این⁯که اتحادیه⁯ی اروپا دلایل⁯اش برای تروریست بودن مجاهدین را اعلام خواهد کرد، و به⁯ویژه با توجه به گزارش سالانه⁯ی وزارت امور خارجه⁯ی امریکا که گروه تروریستی مجاهدین با تمام اسامی مستعار و پوششی⁯اش را به⁯گونه⁯ای دقیق توصیف کرده است، باید گفت که حقیقت ِ ماهیت ِ این گروه برای کلیه⁯ی کشورهایی که مجاهدین به⁯زعم خود قصد دارند با جلب نظر آنان به بقای خائنانه و خفت⁯بار خود ادامه دهند، روشن است و اشخاص و جریاناتی که به حمایت از آنها ادامه می⁯دهند جز ننگ و ذلت ِ پشتیبانی از یک باند تبه⁯کار و ضدانسانی، دست⁯آورد دیگری نخواهند داشت. کما این⁯که شاهد هستیم حامیان خارجی این گروه تا چه میزان در میان سایر همکاران و همشهریان خود بی⁯اعتبار و منفور هستند.
نکته⁯ی دیگر این⁯که تأکیدات چندباره⁯ی گزارش دولت امریکا درباره⁯ی روش⁯های شانتاژگرانه و پروپاگاند در مسایل سیاسی علیه ایران توسط مجاهدین، از سویی بیانگر بی⁯اعتباری نمایشاتی است که هر از گاهی مجاهدین برای بحران⁯آفرینی در روابط غرب با ایران به⁯راه می⁯اندازند و از سوی دیگر عقیم ماندن کوشش⁯های کسانی است که از سر ناچاری می⁯کوشند آنها را به⁯واسطه⁯ی جاسوسی و خصلت مزدوری به غرب تحمیل کنند و راه پشتیبانی از آنان را باز نمایند.
این هر دو، اتفاقی است مبارک. چرا که از یک⁯سو مساعی خبیثانه⁯ی باند آدم⁯کش رجوی برای به⁯راه انداختن جنگ علیه مردم ایران را خنثی می⁯کند و از دیگرسو تمام امید دار و دسته⁯ی بی⁯ریشه⁯ی مجاهدین برای حمایت غرب از خود را به یأس مبدل می⁯سازد، امیدی که به⁯دلیل نداشتن پایگاه مردمی، تنها روزنه⁯ی رو به آینده برای آنان به⁯حساب می⁯آید.
نتیجه⁯ی عینی این اتفاق را می⁯توان در اضمحلال روزافزون و افزایش شکاف داخلی و ریزش نیرو به⁯عنوان اصلی⁯ترین بحران درونی مجاهدین شاهد بود، خصوصاً که گزارش وزارت خارجه⁯ی امریکا، مؤید تصمیمات اصولی و به⁯جای دولت عراق درباره⁯ی این گروه تروریستی است.
این گزارش از جهت دیگری نیز یک سرفصل مهم محسوب می⁯شود. سرفصلی که درباره⁯ی عدم کارآیی و بی⁯اعتباری ادعاهای واهی و نخ⁯نماشده⁯ی رجوی، که به⁯جهت مصرف داخلی و تحمیق نیروها تولید می⁯شود، سخن می⁯گوید.
این ادعا که غرب و به⁯خصوص امریکا نام مجاهدین را برای مغازله با ایران و اعتبار بخشیدن به دولت خاتمی و آغاز ارتباط با اصلاح⁯طلبان در لیست گروه⁯های تروریستی گنجانیدند، مطلقاً رنگ می⁯بازد، چرا که اکنون غرب با دولتی محافظه⁯کار در ایران طرف است که به⁯هیچ⁯وجه قصد امتیاز دادن به آن را ندارد و علناً سر تضعیف آن را دارد.
رویارویی غرب با ایران به⁯خصوص در جریان تصویب قطعنامه⁯های شورای امنیت سازمان ملل، پارامتری بوده است که در چندین ماه اخیر، مجاهدین مستمراً در مناسبات درونی خود بر روی آن تبلیغ کرده و به⁯عنوان گشایشی به⁯نفع خود آن را نمایش داده⁯اند تا نیروهای روحیه باخته⁯ی خود را به ادامه⁯ی همکاری وادار نمایند.
بنابراین مجاهدین خود آنچه رشته بودند پنبه کردند و این تناقض اساسی را آشکار ساختند که اگر دلیل نام⁯گذاری مجاهدین در لیست گروه⁯های تروریستی، یک موضوع سیاسی و یا تجاری است، چرا اکنون که غرب بنا بر ادعای خود آنان در بدترین شرایط مناسبات با ایران به⁯سر می⁯برد باز هم دست به چنین کاری می⁯زند؟
این سؤالی است که مجاهدین مطلقاً نمی⁯خواهند درباره⁯ی آن سخن بگویند و بر این اساس باید پیش⁯بینی نمود که رهبر فراری مجاهدین برای مدت⁯ها سر آن نخواهد داشت که پیغامی بفرستد و همچنان در مخفیگاه خفت و ذلت باقی و خاموش خواهد ماند.
با تمام کدها و علایمی که غرب برای تغییر روش⁯ها به آنها می⁯دهد، مجاهدین حاضر نیستند دست از روش⁯های ابلهانه و گانگستری خود بردارند.
در حالی که سال⁯ها است باند به گل نشسته⁯ی رجوی از سیاست از این ستون به آن ستون فرج است پیروی می⁯کند، به⁯نظر می⁯رسد که اجماع کنونی امریکا، اروپا و عراق برای طرد و انزوای این گروه، هیچ نشانه⁯ای از ستون بعدی و فرج پیش رو برای آنان نداشته باشد و زمان زیادی برای به سر رسیدن سرنوشت محتوم آنان نمانده باشد.

منبع

برچسب ها

سایت ایران دیدبانیکشنبه 16 اردیبهشت 1386

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ