روز یکشنبه 11 آبان ماه 1404، مسئول انجمن نجات استان گلستان به دیدار برادر مهناز بزازی رفت. مهناز بزازی که بیش از چهار دهه است اسیر ذهنی و جسمی تشگیلات رجویست، در حال حاضر در کمپ آلبانی مجاهدین خلق است و به دستور سران گروه همچون چهار دهه قبل ارتباطی با خانواده اش ندارد. در […]
روز یکشنبه 11 آبان ماه 1404، مسئول انجمن نجات استان گلستان به دیدار برادر مهناز بزازی رفت. مهناز بزازی که بیش از چهار دهه است اسیر ذهنی و جسمی تشگیلات رجویست، در حال حاضر در کمپ آلبانی مجاهدین خلق است و به دستور سران گروه همچون چهار دهه قبل ارتباطی با خانواده اش ندارد.
در این دیدار صمیمانه، آتابای مسئول انجمن نجات گلستان توضیحاتی را درباره وضعیت کنونی سازمان ضد بشری مجاهدین خلق و همچنین اعضای گرفتار حاضر در تشکیلات این گروه ارائه کرد.
آتابای در پاسخ به سئوال آقای بزازی درباره شرایط زندگی افراد حاضر در کمپ مجاهدین و از جمله خواهر ایشان گفت: سران فرقه رجوی برای اینکه ذهن آدم ها در داخل زندان مجاهدین به سمت و سوی خانواده ها کشیده نشود، در آنجا نیز کلاس های متعدد و نشست های فراوان برگزار مینمایند تا افراد از نظر ذهنی خسته شده و از همه بیزار شوند و تنها فکرشان معطف زمانی برای استراحت باشد.
آتابای در ادامه در مورد وضعیت مهناز بزازی نیز چنین گفت: نه تنها خواهر شما بلکه هیچکدام از زن های داخل سازمان تروریستی مجاهدین حق بیرون آمدن از پادگان اشرف را ندارند و تنها میتوانند به دلایل پزشکی و آنهم با چندین نفر همراه به بیمارستان داخل شهر تردد کنند و از هر گونه دید و بازدید از داخل شهر و مغازه ها و مردم عادی شهر به شدت منع شده هستند و دلیل آنهم مشخص میباشد که رجوی خائن نمیخواهد اعضاء نگون بختش با دنیای بیرون و زندگی آزادانه مردم عادی روبرو شوند و بفکر زندگی مستقل و آزاد بیافتند و بنابراین همه اعضاء و به خصوص زن ها در داخل فرقه رجوی از کمترین ازادی نیز برخوردار نمی باشند.
آقای بزازی با شنیدن اخبار فرقه رجوی و وضعیت بسیار وحشتناک انسانی در داخل آن بسیار ناراحت شد و تأکید کرد که: برای رهایی خواهرم از این زندان انسانی و فکری سازمان تروریستی مجاهدین علیه سران این فرقه شکایت می کنم و برای آزادی خواهرم مهناز بزازی از تمام ارگان های بین المللی کمک درخواست می نمایم.
