حضور سیاهپوستان آمریکایی در تجمع مجاهدین خلق در خارج از ساختمان مجمع عمومی سازمان ملل متحد، جدیدترین نمایش به اصطلاح حمایت مردمی از این تشکیلات است. عکسهایی از آمریکاییهای آفریقاییتبار در خارج از هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵ در شهر نیویورک در رسانههای رسمی – و نه رسانههای […]
حضور سیاهپوستان آمریکایی در تجمع مجاهدین خلق در خارج از ساختمان مجمع عمومی سازمان ملل متحد، جدیدترین نمایش به اصطلاح حمایت مردمی از این تشکیلات است.
عکسهایی از آمریکاییهای آفریقاییتبار در خارج از هشتادمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز ۲۳ سپتامبر ۲۰۲۵ در شهر نیویورک در رسانههای رسمی – و نه رسانههای مجاهدین– منتشر شده است. این افراد اغلب با اتوبوس به مکانهایی مانند شهر نیویورک برای تکان دادن پرچم ایران یا مجاهدین خلق، منتقل میشوند. حضور اینگونه تظاهرات کنندهها در درجه اول به انگیزههای مالی و جذب از طریق واسطهها نسبت داده میشود.
گزارشها نشان میدهد به افرادی که اغلب از خانوادههای محروم اقتصادی هستند، برای شرکت در این تجمعات، گاهی بدون آگاهی کامل از پیشینه یا دستور کار مجاهدین خلق، پول، غذا و حمل و نقل پیشنهاد میشود. پیشنهادهای جذب تظاهرات کننده معمولا جمعیتهای آسیبپذیر را هدف قرار میدهد. در حقیقت واسطههای مجاهدین خلق از نیاز این افراد به درآمد سوءاستفاده میکنند.
مجاهدین خلق، با سابقهای طولانی و پیچیده از فعالیتهای تروریستی، رفتارهای فرقهای و افراطگرایی، از جمله دورهای که در فهرست سازمانهای تروریستی خارجی وزارت امور خارجه آمریکا (از سال ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲) قرار داشته، به استفاده از تاکتیکهای مختلف برای تقویت تصویر عمومی خود و نشان دادن حمایت مردمی، شناخته شده است.
واسطه های مجاهدین خلق در اروپا نیز از تاکتیکهای مشابهی استفاده میکنند. افرادی با پیشینههای مختلف، از جمله پناهندگان اوکراینی و سوری و دانشجویان آسیایی، در ازای یک ساندویچ، تور اتوبوسی و اقامت یک شبه در یک خوابگاه، به پاریس، برلین یا بروکسل منتقل میشوند.
این تاکتیکها شامل سازماندهی رویدادها و تجمعات بزرگ است که اغلب با تکیه بر شرکتکنندگان اجارهای برای ایجاد تصویر حمایت گسترده، انجام میشود. توانایی مجاهدین خلق در بسیج این گروهها از منابع مالی قابل توجه این تشکیلات ناشی میشود. این هزینه ها از منابع مختلفی از جمله حامیان دولتی مانند صدام حسین و در نهایت سرمایهگذاریهای گسترده این گروه روی پولهای اهدایی به دست میآید.
شاید استراتژی سازمان مسعود رجوی شامل ارائه ظاهری متنوع در تجمعات خود است تا از این طریق با انتقادهای مبتنی بر حمایت داخلی ناچیز، مقابله کند. این تشکیلات در پی آن است که تصویری از حمایت گسترده بینالمللی برای خود ارائه دهد اما علیرغم همه تلاشها و هزینهها این تصویر محقق نشده است. کماکان تصاویر غیر ایرانیها از جمله پناهندگان و سیاهپوستان در تجمعهای این گروه موجب رسوایی است.
مزدا پارسی
