در این بحبوحه تحولات سیاسی در جای جای جهان شبکه های اجتماعی فیس بوک و یوتویوب جایگاه خاصی در اطلاع رسانی پیدا کرده اند. چنانچه از طریق رسانه ها مطلعیم همین جنبش وال استریت در امریکا با به کارگیری و استفاده از شبکه های اجتماعی در عرض 14 روز و با اطلاع رسانی به بیش از 20 ایالت امریکا حداقل 300 هزار نفر را به طور تمام وقت در تحصن جدی و فعال در جلوی مکان های مشخص مالی و اقتصادی گسیل داده است.
مجاهدین هم از این خیل عقب نمانده و تلاش نموده اند متامع خود را از طریق چنین سایت ها و شبکه های اجتماعی و به طور سایبری پیش ببرند. گرچه به دلیل حضور حامیان حقوق بشری و صاحب نظران مسائل بین المللی و سیاسی و حقوق بشری و همچنین فعالان سیاسی و خیل جداشدگان ساکن ایران و اروپا در این گونه شبکه های اجتماعی، مجاهدین نتوانسته اند آن گونه که دلخواهشان بود به نشر اکاذیب مطابق با اهداف خود دست پیدا کنندو در این جبهه هم شکست خوردند. برای مثال در اکثر بسته های رسانه ای سازمان در فیس بوک حتما و متقابلا بسته های رسانه ای جداشدگان و شخصیت های مورد اشاره و حتی دیگر جریان های مخالف و اپوزیسیون های ایرانی خارجه نشین هم به چشم می خورد. و همگی متفق القول عملکردهای پی در پی اشتباه مجاهدین را مورد انتقاد قرار داده اند.
با توجه به مطالب مطرح شده هر یک از ما باید خود را مسئول بدانیم که در مورد مسائل مختلفی هم چون پیامدهای خروج سازمان از لیست گروه های تروریستی وزارت امور خارجه ی امریکا و همچنین پذیرش اجباری درخواست پناهندگی از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل از سوی سازمان مجاهدین که مستلزم مصاحبه ی فردی اعضا می باشد، روشنگری کنیم. تا بدین وسیله زمینه ی نابودی دیکتاتوری رجوی و آزادی عزیزان و دوستان دربندمان را فراهم آوریم.
فرید