قربانیان ترور و دستیابی آنها به عدالت یکی از اصلیترین موضوعهایی است که در رابطه با بحران جهانی تروریسم مطرح است. با وجود محکومیت جهانی تروریسم، قربانیان و بازماندگان این جنایت آشکار همچنان برای شنیده شدن صدایشان و دسترسی به عدالت همچنان با دشواری جدی مواجه هستند؛ قربانیان اغلب پس از محو شدن پیامدهای فوری […]
قربانیان ترور و دستیابی آنها به عدالت یکی از اصلیترین موضوعهایی است که در رابطه با بحران جهانی تروریسم مطرح است.
با وجود محکومیت جهانی تروریسم، قربانیان و بازماندگان این جنایت آشکار همچنان برای شنیده شدن صدایشان و دسترسی به عدالت همچنان با دشواری جدی مواجه هستند؛ قربانیان اغلب پس از محو شدن پیامدهای فوری یک حمله تروریستی، احساس فراموشی و نادیده گرفته شدن میکنند که پیامدهای عمیقی برای آنها دارد.
در این میان سازمان ملل و و نهادهای حقوق بشری آن که مسئولیت دارند از شنیده شدن صدای قربانیان تروریسم مطمئن شوند، نتوانستهاند به تکلیف و وظیفههای محول شده، عمل کنند.
قربانیان تروریسم شامل افرادی میشود که مستقیما تحت تاثیر اقدامهای تروریستی قرار گرفته یا آسیب دیدهاند، ازجمله افرادی که مجروح شده یا جان باختهاند یا اموالشان آسیب دیده است؛ فراتر از قربانیان مستقیم، خانوادهها و جوامع آنها نیز آسیبهای قابل توجه و پیامدهای طولانیمدت را تجربه میکنند.
از جمله تاثیرهای تروریسم بر قربانیان میتوان به مواردی ازجمله آسیبهای جسمی و روانی، اختلال اقتصادی، چالشهای اجتماعی اشاره کرد.
در همین رابطه ایرج مرادی، مدیرعامل انجمن حمایت از قربانیان تروریسم در گفتوگو با میزان، توضیحاتی درباره این انجمن و ضرورت اقدام برای رساندن صدای قربانیان تروریسم به عرصه جهانی ارائه کرد.
وی گفت: گروه تروریستی مجاهدین خلق در سال ۱۳۶۳ پدرم را به شهادت رسادند؛ پدر من هم قربانی بخشی از اقدامهای تروریستی مجاهدین خلق بود.
مرادی درباره چرایی تصمیمش برای تشکیل انجمن حمایت از قربانیان تروریسم، با تاکید بر اینکه به گفته رهبر انقلاب نباید اجازه بدهیم که جای جلاد و قربانی عوض شود، اظهار کرد:” گروهها و گروهکهای تروریستی تلاش میکنند از خود چهرهای در قامت قربانی ارائه کنند؛ این در حالی است که بهعنوان نمونه فقط گروهک تروریستی منافقین طی ۴ دهه اخیر هزاران شهروند ایرانی را به شهادت رسانده است، اما با مظلومنمایی در عرصههای مختلف تلاش میکند این جنایتها را پنهان کند.”
وی در ادامه گفت: همین امر انگیزهای شد که ما به فکر تاسیس انجمن حمایت از قربانیان تروریسم بیفتیم؛ قربانیان و بازماندگان ترور مظلومترین افراد هستند و صدایشان باید شنیده شود.
مدیرعامل انجمن حمایت از قربانیان تروریسم با بیان اینکه روند آغاز بهکار انجمن در دهه ۱۳۹۰ رقم خورد، گفت: “خلأ چنین انجمنی در آن زمان کاملا احساس میشد، زیرا منافقین در عرصه بینالمللی روایت یکجانبه خود را پیش میبردند و برای نهادهای مختلف مانند پارلمان اروپا، اتحادیه اروپا، … هدفگذاری کرده بودند؛ آنها با پولهای کثیفی که جمع میکردند دست به اقدامهای خرابکارانه و توطئهآمیز میزدند؛ از این رو لازم بود که جلوی این روایتگری یکطرفه و نادرست بایستیم.”
مرادی در ادامه با اشاره به اقدام انجمن حمایت از قربانیان تروریسم در جمعآوری اطلاعات موردنیاز از جامعه هدف خود و برگزاری رویدادهای مختلف در عرصه داخلی، در تشریح اقدامهای انجامشده برای حضور موثر در عرصه بینالمللی، گفت: ما تقاضای کرسی مشورتی سازمان ملل را کردیم، زیرا قصد داریم فعالیتهایمان در عرصه بینالمللی را بهویژه در عرصههایی که در آنها خلأ احساس میشود، تقویت کنیم.
وی در تشریح اقدامهای بینالمللی انجمن حمایت از قربانیان تروریسم به کسب موافقت بیش از ۸ کشور اروپایی برای برگزاری رویدادهایی مانند نمایشگاه عکس و رایزنی با برخی از گزارشگران سازمان ملل اشاره و تأکید کرد که حرکت انجمن در این مسیر با جدیت ادامه دارد.
