چند روز پیش روز مادر بود و همه ما برای گرامی داشت این روز عزیز که مصادف با سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا “س” بود گردهم آمدیم تا از زحمات مادر تجلیل کنیم. مادر تنها یک کلمه نیست نام او وسعتی به اندازه کل عالم دارد. ولی در بخشی از تاریک ترین نقطه جهان در […]
چند روز پیش روز مادر بود و همه ما برای گرامی داشت این روز عزیز که مصادف با سالروز ولادت حضرت فاطمه زهرا “س” بود گردهم آمدیم تا از زحمات مادر تجلیل کنیم.
مادر تنها یک کلمه نیست نام او وسعتی به اندازه کل عالم دارد. ولی در بخشی از تاریک ترین نقطه جهان در کمپ موسوم به اشرف 3 در دهکده مانز آلبانی نام مادر واژه ای فراموش شده و ممنوعه است که اعضای حاضر در این کمپ حتی حق ندارند نام او را در خاطرات و خلوت خود زمزمه کنند.
سال ها است که مادران رنج دیده در تلاش هستند تا فارغ از هر گونه مسائل سیاسی بتوانند فرزندان خود را پس از مدت طولانی درآغوش بگیرند. سران گروه رجوی دافعه عجیبی نسبت به این نام دارند چون معتقد هستند نام مقدس مادر یعنی زندگی و برای مسدود کردن این مسیر از هیچ جنایتی دریغ نکردند.
مادران زیادی همچون گل قیز، ای سلطان سارلی، مادر برات ریگی، مادر علی اکبر مردانی و …… بی آنکه بتوانند در واپسین عمر فرزند خود را درآغوش بگیرند چشم از جهان فرو بستند. داستان غم انگیز و تلخ مادران این قربانیان فراموش شده در تشکیلات ارتجاعی مجاهدین هیچ جایگاهی ندارد و کوچکترین اهمیتی به غم واندوه مادرانی که فقط خواستار ملاقات هستند داده نمی شود . شاید بیش از صدها نامه و تقاضا به مراجع بین المللی و نهادهای حقوق بشری در این رابطه ارسال شده است ولی دریغ از یک پاسخ.
گویا از حقوق بشر فقط نامی برای نمایش در مقابل دوربین ها باقی مانده است. زمان آن فرا رسیده تا در مقابل ظلم رجوی علیه مادران چشم انتظار، فریاد مادران دادخواه شنیده شود و برابر کنوانسیون ها و معاهدات بین المللی و حقوق بین الملل و مراجع قضایی داخل کشور عاملان این جنایت به پای میز محاکمه فرا خوانده شوند. برخلاف تفکرات ضد انسانی رجوی ، چون نام مادر در اذهان اعضای گرفتار نه تکرار می شود و نه تکراری پس منتظر تبعات قانونی آن باشند.
صمد اسکندری
