هشتم مارس روزی است که به صورت نمادین برای تأکید بر حقوق زنان و انتقاد از تضییع این حقوق به ثبت رسیده است ، در این روز زنان ضمن مطرح كردن درخواستهای انسانی و اجتماعی خود، برای ایجاد دنیایی عاری از خشونت و بهره کشی تلاش می کنند. زنانی که همچنان در جامعه موقعیتی درجه دوم داشته و اسیر نظام مردسالارند .
اما امروز در شرایطی روز هشتم مارس روز جهانی زن را گرامی می داریم که نزدیک به هزار زن در درون فرقه، اسیر رجوی و خواسته ها و امیال او هستند و البته هیچگونه آزادی فردی در این فرقه وجود ندارد و این زنان هستند که به مراتب بدتر از مردان تحت ظلم و ستم واقع می شوند .
دخترانی که در رویای آزادی و البته با فریب ، قربانی قدرت طلبی این فرقه بوده و هم اکنون هم گرفتار این فرقه هستند. اما جالب اینجاست که هرسال مریم رجوی با خرجهای کلان و دعوت از فعالان این حوزه به گونه ای مضحک خود را در جایگاه رهایی بخش زنان قرار می دهد و حضار نیز به تعریف و تمجید از او می پردازند ، او چنین وانمود می کند که گویی برای اولین بار در تاریخ بشر زنی توانسته به این نابرابری پی ببرد و همه بایستی اورا سرلوحه خود قراردهد .
همانطور که میدانید تقدس گرایی ذاتا با دین اسلام در تعارض است ، چرا که عمدا نفرات را در جهل و ناآگاهی نگه می دارند، برای اینکه از آنان پیروی کنند و بر آنها مسلط باشند واین پیدایش تا آنجا پیش رفته که تبدیل به تقدس گرایی می شود و در این نقطه دیگر کسی به ذهنش خطور نمی کند که خودش به اینصورت در زیر یوغ استبدادیست که با حیله و نیرنگ درآمیخته است.
اما در درون فرقه وضعیت به شکلی دیگر است، چرا که او با شعار جنگ با تمایلات، نفرات را مجبور به بیان کردن تمام عواطفی که در طول روز با آن دست به گریبان هستند، می کند .حال وقتی به این موضوع مسئله تقدس گرایی کورکورانه را هم اضافه کنیم ، درخواهیم یافت که چگونه بر نفرات تسلط دارند.
شگرد دجالگرانه فرقه رجوی اینست که به دیگران انگ و تهمت میزند تا خودش را مبرا و تبرئه کند البته و در درون مناسبات هم با نفرات به همین منوال عمل می کند و در نهایت با استفاده از مکانیزم دین و در پوشش اختیار و آگاهی همه را مجبور می کنند که بر آنچه که به آنها دیکته شده را تایید نمایند.
و بدینگونه است که مرید و مراد بوجود می آید و اینجاست که دیگر باید فاتحه ارزشهای انسانی را خواند ، چرا که او با شعار جنگ با تمایلات نفرات را مجبور به بیان کردن می کند ، آنچه که در طی روز بذهنشان خطور کند را بایستی بی محابا در جمع بیان کنند که البته این بیان کردن شیوه ایست که روانشناسان با آن آشنایی دارند و موضوع از این قراراست که وقتی یک فرد آنچه که به ذهنش خطور کرده را نزد کسانی دیگر عنوان کند همین مسإله باعث ایجاد حالات روحی متفاوتی می شود که اکنون از حوزه بحث ما خارج است ، در حقیقت وقتی عواطف بصورت یک پدیده زشت و ناپسند تلقی میشود آنهم در طی سالیان ، بدیهیست که بعد از مدتی این عواطف به دلیل سرکوب کم کم فروکش می کند. و این همان حربه ای که با آن نفرات را در درون فرقه تحت کنترل می گیرند، البته آنهم به اسم اسلام .
در اینجا بی مناسبت نیست که به جمله از کتاب جرج اورول اشاره کنم که به نقل از رهبری می گوید:
او بشخصه بسیارخوشحال هم می شد که مقدرات شما را به خودتان واگذارکند اما چه بسا ممکن است که شما به غلط تصمیمی اتخاذ کنید .
و بدین صورت است که رجوی میتواند شکست را پیروزی جلوه دهد و هر نوع محدودیتی را رهایی تلقی کنند، نفرات را در ناآگاهی نگه دارند، با دروغ و وعده های پوشالی این اسارت را به آنان تحمیل کند و درنهایت به جای همه تصمیم میگیرد .
حسن شهباز