جنایاتی که همچنان در کمپ های مجاهدین در آلبانی در جریان است

رهبران فرقه ی رجوی و عاملان شکنجه و زندان در این فرقه بطور خاص از زمان تشکیل ارتش آزادیبخش در عراق یعنی از سال 1364 بصورت سیستماتیک دست به شکنجه و کشتار مخالفان داخلی خود زدند و طی این سالیان صدها و هزاران نفر را به کشتن دادند و بقیه ی اعضاء را نیز تحت شیوه های خشن بیگاری در بازداشت اجباری نگه داشتند و با تجرد اجباری، نشست های تفتیش عقاید و قطع روابط بیرونی در یک مناسبات اجباری همه را به زنجیر کشیدند.

اگر عاملان این جنایت های بیشمار که اکنون با چندین شاکی خصوصی در دادگاههای بین المللی به پای میز عدالت فراخوانده شدند، مجازات نشوند، گویا چراغ سبزی به آنان نشان داده شده است که بیشتر جنایت کنند.

شاکیان این پرونده معتقد هستند از طریق محاکمه مرتکبان این جرایم، می‌توان از بروز این جنایات در آینده در آلبانی جلوگیری کرد و هم‌چنین به تسریع پایداری و برگرداندن عدالت به هزاران قربانی این جرایم امیدوار بود.

تعقیب و مجازات رهبران فرقه ی رجوی و به کیفر رساندن آنان، میتواند مرهمی باشد بر زخم دل خانواده هائی که طی سالیان فرزندان و یا بستگان آنان تحت جنایت های خشن این گروه مورد شدیدترین شکنجه ها قرار گرفتند و در موارد متعددی منجر به مرگ آنان شده است. برخی از کشته شدگان اخیر و موارد مرگ های مشکوک در درون این فرقه که فشارهای درون تشکیلات و شکنجه های سیستماتیک در این فرقه را تاب نیاوردند:

قربانیان و کشته شده های فرقه رجوی

صاحب این عکس ها، همه به اجبار در آلبانی نگه داشته شده بودند و حق خروج از اسارتگاه و زندان اشرف 3 در آلبانی را نداشتند. هیچ کدام به ترتیبات رسمی دفن نشدند و مراجع رسمی مرگ طبیعی آنان را تائید نکرده است، همه در گورستان مانز آلبانی دفن شدند، اما علت مرگ اغلب این کشته شده ها توسط مزدوران فرقه ، سکته ی قلبی و … اعلام شده است! بعنوان مثال : آرش غلامی ورزشکاری بود که از فیزیک بدنی خیلی خوبی هم برخوردار بود که اعلام شد سکته کرده است، یا مالک شراعی بچه ی دریا بود و نجات غریق که علت مرگ او را غرق شدن در استخر اعلام کردند!

اگر به سالهای قبل تر نیز برگردیم ، تعداد و آمار کشته ها بسیار بالاست، چرا که در عراق صدام حسین حمایتی کامل و اطلاعاتی از این فرقه داشت و رهبران فرقه دست باز داشتند تا هرکسی را می خواهند از دم تیغ بگذرانند که عکس زیر نیز تعداد بسیار کمی از این کشته شده ها و قتل ها را نشان میدهد:

زنان در فرقه رجوی
زنان در فرقه رجوی

آمار موراد به قتل رسیده و خودکشی در درون زندان های فرقه مجاهدین بسیار بالاست که سایت فراق به بخشی از آنها اشاره کرده:

1- نسرین احمدی: در دهه۷۰ توسط مهوش سپهری با ضربه میله آهنی به سرش به قتل رسید.
2- فرهاد طهماسبی: در سال ۱۳۶۹ به عراق آمد و به مجاهدین پیوست، در سال ۱۳۷۳ در زندان های فرقه رجوی واقع در قرارگاه اشرف به قتل رسید.
3- احمد رضاپور: سال ۱۳۸۰ برای رهایی از فرقه با شلیک سلاح خودکشی کرد.
4- محمد گموش: در سال ۱۳۶۵ در بند ۲۰۰ زندان دبس شهر کرکوک عراق، شبانه حلق آویز می شود و جسد او را در پشت زندان دفن می کنند.
5- پرویز احمدی: در سال ۱۳۷۳ در زندان مجاهدین واقع در زندان قرارگاه اشرف، در زیر شکنجه و بازجویی به قتل رسید.
6- قربانعلی ترابی: در سال ۱۳۷۳ در زندان مجاهدین واقع در زندان قرارگاه اشرف، در زیر شکنجه و بازجویی به قتل رسید.
7- کامران بیاتی: او در سال ۱۳۷۷ در سن ۳۵ سالگی و بدستور تشکیلات مافیایی رجوی به طرز مشکوکی کشته شد. گفته می شد که وی را مجبور نمودند با قرص سیانور خودکشی نماید.
8- یاسر اکبری نسب: تحت القائات فرقه اقدام به خودسوزی نمود، یا سوزانده شد!
9- فرمان شفابین: در سال ۱۳۷۶ از اردوگاه رمادی به سازمان پیوست و یکسال بعد می خواست به نزد خانواده اش برگردد که به او اجازه نداد. عاقبت در سال ۱۳۷۸ در اثر فشار فرمانده اس مهری علیقلی خودسوزی کرد.
10- احمد رازانی: در اثر فشارهای فرقه رجوی اقدام به خودکشی با طناب دار نمود.
11- شمس اله گل محمدی: در اثر فشارهای تشکیلات رجوی خودکشی نمود.
12- فائزه اکبریان: تحت فشارهای جلسات فرقه اقدام به خودکشی با برق فشار قوی کرد.
13- آلان محمدی: به طرز مشکوکی در کیوسک نگهبانی با گلوله سلاح کشته شد.
14- مینو فتحعلی: حکم قتل وی توسط رجوی صادر شد و با قرص سیانور به قتل رسید.
15- هما بشردوست: از اعضای ناراضی و در اثر فشارهای فرقه اقدام به خودسوزی کرد.
16- معصومه غیبی پور: به دستور رجوی در آسایشگاه زنان با روسری خفه اش کردند.
17- مرضیه علی احمدی: به دستور رجوی در سال ۱۳۸۱ با قرص سیانور خودکشی کرد.
18- زهرا فیض بخش: از اعضای ناراضی بود که توسط سرکردگان زن فرقه در آسایشگاه مخفیانه به قتل رسید.
19- مهری موسوی: حکم قتل وی توسط رجوی صادر شد و با قرص سیانور به قتل رسید.
20- نزهت ارزبیگی: به دستور رجوی با قرص سیانور خودکشی کرد.
21- داوود احمدی: خودکشی با طناب دار
22- خدام گل محمدی: سال ۱۳۸۰ پس از اینکه با درخواست خروج او موافقت نشد با بنزین اقدام به خودسوزی نمود و به طرز دلخراشی جان سپرد.
23- کمال موسوی: هنگام فرار به رگبار بسته شد.
24- حجت عزیزی: با سلاح و شلیک به سرش اقدام به خودکشی نمود.
25- جعفر کهزاد منش: توسط افراد اطلاعاتی سازمان در مرز به قتل می رسد.
26- حمزه حیدری:خلبان نیروی هوایی ایران بود که در سال ۱۳۶۸ به فرقه مجاهدین در عراق پیوست، نامبرده در سال ۱۳۷۳ در زندان مجاهدین به قتل رسید.
27- الیاس کرمی: اهل ایلام سال ۱۳۷۴ در زندان های تشکیلات مجاهدین به قتل رسید.
28- جلیل بزرگمهر: در زندان های سازمان چندین ماه تحت شکنجه بود و سربه نیست شد.
29- کریم پدرام: سال ۱۳۷۸ بعلت نگهداری اجباری در کمپ با سلاح اقدام به خودکشی نمود.
30- علی نقی حدادی: سال ۱۳۷۳ از فرمانده هان سازمان بود که بعد از اینکه او را خلع رده و زندانی کردند خودکشی کرد.
31- ناصر محمدی: سال ۱۳۶۹ خودکشی با سلاح.
32- محمدرضا باباخانلو: در یگان کار خیاطی می کرد و در اثر فشارها خودسوزی کرد.
33- علی خوشحال: در سال ۱۳۷۴ به قتل رسید.
34- بهرام خواجوی: در سال ۱۳۶۶ خودکشی کرد.
35- محمد افتخاری: به طور مستمر تحت فشارهای شدید سازمان بود و در سال ۱۳۷۳ به علت خودسوزی در قرارگاه اشرف جان باخت.
36- یعقوب کر: در سال ۱۳۸۰ خودکشی کرد.
37- صدیقه رجبیان: دهه هفتاد خودکشی کرد.
38- پروین سریر: دهه هفتاد خودکشی کرد.
39- محمدرضا محمدی: خودکشی کرد.
40- رحیم ( رسول): در سال ۱۳۷۱ بر اثر فشارهایی که به او آمده بود در حمام اقدام به خودسوزی کرد.
41- مجتبی میرمیران: سال ۱۳۷۷ در اتاق کار با طناب خودش را دار زد.
42- ندا حسنی: سال ۱۳۸۲ به دستور رجوی و شهرزاد صدر اقدام به خودسوزی در اروپا.
43- صدیقه مجاوری: سال ۱۳۸۲به دستور رجوی و شهرزاد صدر اقدام به خودسوزی در اروپا.
44- مرتضی هود دشتیان: سال ۱۳۵۳ به قتل رسید.
45- علیرضا طاهرلو: سال ۱۳۹۰ خودسوزی کرد.
46- حسین مرحج: در سال ۱۳۷۸ که در جریان یک تصادف ساختگی (در اثر اصابت جسم سخت به سرش ضربه مغزی شده و مرد.)
47- رضا نباتی: در سال ۱۳۷۴ در اثر فشار روحی در نشست های انتقادی رجوی موسوم به حوض سکته و فوت کرد.
48- زهرا: بعد از خلع رده تشکیلاتی به عنوان کارگر ساده در آشپزخانه بغداد به کار گمارده شده بود، پس از مدتی جسد او در فریزر پیدا شد. تاریخ فوت: ۱۳۶۵
49- عباس آزموده: در سال ۱۳۷۹ در جاده حصان کویت نزدیک تیپ ششم عراق هنگام بازگشت از مأموریت مرزی در جریان یک حادثه ساختگی کشته شد.
50- عباس: وی اهل جنوب ایران بود که در سال ۱۳۶۵ در کردستان عراق توسط فرمانده اش مورد اصابت گلوله قرار گرفت و جان باخت.
51- قهرمان: در سال ۱۳۸۱ به علت قطع دارو فوت کرد. او بیماری قند داشت و انسولین حیوانی مصرف می کرد، گفته بود نمی خواهد با مجاهدین باشد، لذا به او دارو نرساندند تا درگذشت.
52- کیومرث امینی بارفروش: اهل بابل بود در ۱۳۷۱ اعلام جدایی از سازمان می کند. در سال ۱۳۷۲ در منطقه گیلانغرب با شلیک گلوله به قتل رسید.
53- کاوه: در سال ۱۳۶۹ در جریان تصادف ساختگی در جاده خالص کرکوک کشته شد.
54- محمد حاصلی: در سال ۱۳۷۸ حین تردد از بغداد به اشرف روی پل شیخ شنف در جریان یک حادثه ساختگی رانندگی کشته شد.
54- سعید نوروزی: در سال ۱۳۸۲ طبق اعلام فرقه توسط یکی از ناراضیان گروهی به رگبار بسته می شوند که ۵ نفر از جمله سعید نوروزی کشته می شوند.
55- محمد نوروزی: در تصادف ساختگی ماشین گروهی از ناراضیان به قتل می رسد.
56- مهدی خزئل: سال ۱۳۷۸ اقدام به خودسوزی کرد.
57- علی زرکش: مرگ مشکوک.
58- سمانه بزرگان فرد: خودکشی کرد.

که البته این لیست به قدری طولانی است که حتما روزی به تکمیل آن اهتمام خواهد شد.
آنچه که مسلم است این کشتار و جنایت علیه بشریت در آلبانی و هم اکنون و بی وقفه ادامه دارد. اینکه سازمان های حقوق بشر اقدام مهمی تا کنون نکرده اند ، جای بسی شگفتی و سئوال است.
دیوان کیفری بین المللی دادگاه لاهه ، امروز مرجعی است که طبق اساسنامه ی خود، به این نسل کشی و جنایت علیه بشریت می باید رسیدگی و حکم صادر کند.
هر چه هست این امر مسلم است که جنایتکاران باید در انتظار اجرای عدالت باشند .

فرید

منبع

یک دیدگاه

  1. با عرض سلام. احتراما در این یادداشت از فردی به نام کاوه(بدون ذکر نام خانوادگی) یادکردید. ممکن است اطلاعات بیشتری بدهید از ایشان؟ بنده از بستگان کاوه شمس هستم. مادر ایشان سخت پریشان حال ایشان است. متاسفانه در سایت منتسب به مثلا مجاهدین و نیز در کتابی از ایشان به عنوان تک ور در عملیات مرصاد(فروغ) یاد شده است.
    بی نهایت سپاسگزار خواهم شد اگر جزئیات بیشتری دارید یا راهنمایی بتوانید داشته باشید درباره محل دفن و یا هر چیزی دیگر…این ایمیل بنده هست:
    daneshkavborna@gmail.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا