بهار ایرانی، سایت مجاهدین دبلیو اس، بیست و هفتم آوریل 2007
مقاله آقای احمد پناهنده در سایت گویا خطاب به خانم مریم رجوی در باب ابراز خشنودی ایشان از منشور ده ماده ای که ظاهرا سوء تفاهم نفی مشی مسلحانه و رویکرد مبارزه سیاسی را استنباط کرده اند، در خوش بینانه ترین حالت تنها ساده انگاری و توهم ایشان را نسبت به ادعاهای خانم رجوی بیرونی کرده است. من در این ادعا که ایشان نسبت به این درک تظاهر و تمارض می کنند اصراری ندارم، اما ناگزیرم با پذیرش صرف صداقت آقای پناهنده توجه ایشان را به چند نکته کلیدی در این رابطه متذکر شوم.
1- پذیرش کنار گذاشتن استراتژی مسلحانه از سوی مجاهدین و شورای ملی مقاومت به لحاظ محتوای پیمان موسوم به میثاق که صراحتا بحث مبنایی و لایتغیر آن یعنی التزام و وفاداری به سرنگونی از طریق مشی مسلحانه را مورد تاکید قرار داده است، از اساس یک ادعای کذب است. به این دلیل که هر گونه تغییر در این استراتژی ابتدا به ساکن مستلزم تصریح این تغییر رویه در این پیمان است. خانم مریم رجوی و یا آقای مسعود رجوی کماکان بر مبنای این میثاق عمل می کنند. شرط پذیرش ادعای مریم رجوی حداقل تصحیح محوری ترین بند میثاق یعنی اذعان به راه حل سیاسی به جای مشی مسلحانه است. تا زمانی که این اتفاق حاصل نشود هر ادعایی به منزله یک تاکتیک و برون رفت از بحران ها و پی آمدهای ناشی از آن است و مشروعیتی ندارد.
2- طرح رفراندوم و یا راه حل سوم مریم رجوی محصول دوران ناگزیری مجاهدین و ضرورت سوء استفاده از اهرم ها و ابزارهای بین المللی است. این راه حل های ابداعی را تنها باید در چارچوب وضعیت مجاهدین پس از خلع سلاح ناگزیر در عراق، ثبت نام آنها در لیست گروه های تروریستی اتحادیه اروپا و تشدید بحث فرقه ای شدن سازمان تلقی کرد. رویکردی که مجاهدین به تصریح نام آن را دیپلماسی انقلابی گذاشته اند و در این خصوص به حد وفور تحلیل و توجیه بیرونی کرده اند.
3- طرح این ادعاها چنانچه شما هم اشاره کرده اید مستلزم این مهم است که در قدم اول نقش هژمونی طلبی مجاهدین و به تبع آن تقسیم قدرت فرضی از جمله ریاست جمهوری مریم رجوی کن فیکون اعلام شود. در چنین موقعیت فرضی مجاهدین و شورای ملی مقاومت اش ناگزیرند موازی و همسطح با سایر جریان های اپوزیسیون یکی از آنها باشند و نه تنها آلترناتیو آنها. چنین فرضی آنقدر خوش بینانه است که تغییر دادن بند مربوط به استراتژی مسلحانه در پیمان میثاق شورای ملی مقاومت.
4- باز به استناد پیمان موسوم به میثاق، مجاهدین اساسا جریان های طرفدار سلطنت سابق را حتی از برخورداری از آزادی های تصریح شده در مصوبات شورا محروم کرده اند چه برسد به اینکه آنها را در رقابت برای تعیین فرم حکومت آینده در کنار خود تحمل کنند. جالب اینجا است که این مصوبات پیشاپیش بر ضد انقلاب بودن آنها تاکید کرده است. در بند ب موضوع آزادی و دمکراسی در دیدگاه شورای ملی مقاومت آمده است:
آزادی کامل مطبوعات، احزاب، اجتماعات، جمعیت های سیاسی و نیز اتحادیه ها و انجمن ها و شوراها و سندیکاهای مختلف به استثنای احزاب و دستجات ضد انقلابی وفادار به شاه و خمینی. آشنایی با شورای ملی مقاومت. ص51.
5- نمی دانم ابراز خرسندی ابتدایی شما در خصوص لب تر نکردن مریم رجوی از ارتش موسوم به آزادیبخش تا چه اندازه صادقانه است، اما عجالتا از باب رفع هر گونه سوء تفاهم در این خصوص ناگزیرم اهمیت همین ارتش آزادیبخش را در مناسبات به زعم شما سیاسی از لسان مجاهدین بازخوانی کنم. در این رابطه سایت موسوم به سپیده دمان از سایت های پوششی سازمان مجاهدین در باب اینکه ارتش آزادیبخش کاکل هر گونه تحول فرضی در اینده است، می نویسد:
مجاهدین به دلیل در اختیار داشتن تنها ابزار سرنگونی موجود یعنی ارتش آزادیبخش ملی و استحکام سیاسی و تشکیلاتی کم نظیر و بر کاکل یک مناسبات گسترده و بسیار ضروری دیپلماتیک مهمترین اکتور داخلی در تحولات آتی بوده و اوضاع به هر طرف هم که بچرخد مهمترین آکتور داخلی نیز همچنان خواهند ماند چه برخی را خوش بیاید یا نیاید. سایت طلیعه سپیده دمان گفتگوی زری اصفهانی با بیژن نیابتی.
طرح این راه حل ها چنانچه مجاهدین هم تلویحا به آن اشاره کرده اند مولود یکی از تاکتیک های مرسوم لنینی موسوم به یک گام به پس دو گام به پیش است. در این که مخاطبان این ادعاها تا چه میزان این خطوط زیگزاگی را باور کنند و یا به حساب ماهیت پراگماتیستی سازمان می گذارند، قضاوتی نمی کنم. اما به گمانم باور این میزان خوش بینی از سوی امثال آقای پناهنده فی النفسه نوعی ساده انگاری است. در پایان از آقای پناهنده می خواهیم اگر احیانا موفق به دریافت پاسخ از خانم مریم رجوی شده اند سوالات دیگری که بارها از ایشان پرسیده شده و هیچ گاه پاسخی به آنها داده نشده است را نیز، از طرف ما مطرح و پاسخ دریافت نمایند.