مجموعه مستند “به نام خلق” به روایت اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق به تاریخچه این سازمان از ابتدای شکل‌گیری تا کنون می‌پردازد. این مجموعه مستند تلویزیونی نحوه شکل گیری، فعالیت های قبل و بعد از انقلاب اسلامی و فعالیت های حال حاضر این گروه تروریستی را به تصویر می کشد.
این قسمت از این مجموعه به شکل گیری مجاهدین خلق پرداخته است. محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و عبدالرضا نیک‌بین رودسری (معروف به عبدی) از دانشجویان دانشگاه تهران در طی سال‌های ۱۳۳۴ تا ۱۳۳۹ بودند. آنها در یک جمع‌بندی از وضعیت سیاسی موجود کشور و بررسی دلایل شکست نهضت آزادی اقدام به تشکیل سازمان مجاهدین خلق کردند.
برای دانلود اینجا را کلیک کنید.
دو نفر اول از اعضای برجسته‌ی انجمن‌های اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و هم‌چنین از اعضای نهضت آزادی ایران و از فعالین بخش دانشجویی آن بودند. فرد سوم از اعضای نهضت آزادی بود که در سال ۱۳۴۱ و در رابطه با فعالیت‌های سیاسی، دانشکده را رها کرد و با دو نفر فوق همکاری داشت. این ۳ تن که اساسا در بخش دانشجویی نهضت آزادی و در محیط دانشگاه و دانشجویان فعالیت می‌کردند، از همان ابتدای تشکیل نهضت مرتبا رهبران نهضت آزادی را برای سازش‌کاری و عدم قاطعیت در برخورد به رژیم شاه مورد انتقاد قرار دادند.
این انتقادات به خصوص در مقطع ۶ بهمن ۱۳۴۱ بالا گرفت و در مدت زندان و یا پیش آمدن ۱۵خرداد عمق بیشتری یافت و موجب گردید تا پس از آزادی محمد حنیف‌نژاد و سعید محسن در شهریور ۱۳۴۲ از زندان این دو تن به همراه نفر سوم جمع‌بندی از وضعیت سیاسی موجود و دلایل شکست نهضت آزادی را به عمل آورند و به این صورت به تشکیل سازمان مجاهدین خلق مبادرت کردند.
پس از موج‌های اولیه دستگیری اعضای سازمان در سال ۱۳۵۰ ، مسعود رجوی جوانترین عضو مركزیت گروه بود که دستگیر شده بود. حنیف‌نژاد در آخرین لحظات پس از ضربه شهریور ۵۰، او را وارد مركزیت كرده بود.
رجوی در همان آغاز دستگیری با ساواك همكاری كرده بود و تمام اطلاعات خود را در اختیار آنها گذاشته بود. بر طبق اسناد ساواك: ارتشبد نعمتالله نصیری رئیس ساواك، در نامه‌ای خطاب به دادرسی ارتش، مسعود رجوی را از “همكاران” ساواك معرفی كرده كه “در جریان تحقیقات، كمال همكاری را در معرفی اعضای سازمان مكشوفه به عمل آورده و اطلاعاتی كه در اختیار گذارده از هر جهت در روشن شدن وضعیت شبكه مزبور مؤثر و مفید بوده است”. نصیری در ادامه همین نامه تأكید می‌كند كه مسعود رجوی “پس از خاتمه تحقیقات نیز در داخل بازداشتگاهها همكاری‌های صمیمانه‌ای با مأمورین به عمل آورده لذا به نظر این سازمان [ساواك] استحقاق ارفاق و تخفیف در مجازات را دارد”. چنین فردی با خصلتهایی كه یاد شد، توانست رهبری جمع زندانیان سازمان مجاهدین خلق را برعهده بگیرد.