رجوی بود وقتی که داعش نبود

حمله تروریستی روز چهارشنبه به مردم بیگناه در حرم شاهچراغ شیراز بار دیگر حملات تروریستی پر شمار فرقه مجاهدین خلق را به خاطر آورد. در سال‌های نخسین پس از 30 خرداد 1360 که مسعود رجوی سرکرده مجاهدین خلق فرمان حمله‌ مسلحانه را صادر کرد، مردم ایران هر روز شاهد کشته شدن شهروندان بیگناه در هر کوی و برزن بودند.

در آن سال‌ها، در همین شهر شیراز عوامل مجاهدین خلق با حملات تروریستی پی در پی در کوچه ها، خیابان ها و مراکز عمومی موجی از خشم و نفرت توأم با دلهره و نگرانی در میان مردم برانگیختند. لیلا نوربخش کودک دو ساله شیرازی در 20 مهر 1360 در اتوبوس شهری در مسیر رفتن به زیارت شاهچراغ در آتشی که دو زن مجاهد برافروختند، خاکستر شد.

برای دانلود اینجا را کلیک کنید.

چندی بعد، امام جمعه وقت شیراز در عملیات انتحاری که دختر جوان مجاهد گوهر ادب آواز اجرا کرد، کشته شد. گوهر ادب آواز زمانی جان خود را بر سر آرمان مسعود رجوی گذاشت که ابوبکر بغدادی و داعش وجود نداشت و جهان هنوز تصویری از تروریست انتحاری به خود ندیده بود.

گوهر ادب آواز
گوهر ادب آواز

نفرت از مجاهدین خلق تا امروز در دل ملت ایران باقی ماند چندان که این فرقه تروریستی آن‌چنان پایگاه‌هایش را در میان مردم ایران از دست داد که امروز مجبور است با هزاران ترفند و به لطایف الحیلی پس از ساعت‌ها کار بی وقفه سایبری جوان ساده لوحی را به دام اندازد تا به عبارت مبهم “کانون شورشی” رنگ واقعیت بدهد و در ازای پرداخت مبالغ پول ترقه‌ای در مقابل یک مسجد یا حوزه علمیه بترکاند.

این تحرکات بی نام و نشان کانون‌های به اصطلاح شورشی البته نشانه روشنی است از ذات خشونت طلب همیشگی مجاهدین خلق به عنوان تشکیلاتی که از روز نخست مبارزه مسلحانه را برگزید، اقدام به ترورها و عملیات‌های انتحاری بیشمار کرد که حتی شامل حال شهروندان آمریکایی شد. سپس در جنگ عراق ستون پنجم صدام حسین علیه ملت خود و برای کشتار کردهای عراق ارتش خصوصی او شد.

امروز مریم رجوی در غیاب شوهر ناپدید شده‌اش مسئولیت به خشونت کشاندن اعتراضات مدنی ملت ایران را بر عهده گرفته است. اگر چه قدرت و ظرفیتی برای ارتکاب به عملیات‌های بزرگ ندارد اما آموخته است که چگونه با به کار گرفتن کارگران مزرعه ترول‌های آلبانی نان در خود را در خون ملت ایران قاتق کند. کشتار مردم ایران برای رجوی‌ها نه ترحمی بر‌می‌انگیزد و نه انگیزه صادر کردن پیام تسلیتی می‌شود. برای آن‌ها کشته شدن ایرانی اهمیتی ندارد مگر اینکه نفعی تبلیغاتی داشته باشد.

مزدا پارسی

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا