شاید برای بسیاری از افراد غیر قابل باور باشد که فردی مدت‌ها در اروپا زندگی کند، اما هرگز تجربه‌ای از جشن سال نو مسیحی‌ها نداشته باشد. این در حالی است که امروزه در کشورهای اسلامی چون ایران، ترکیه و حتی عربستان سعودی سال نو مسیحی، نمادها و سنت‌های مرتبط با آن نه تنها ممنوع نیست بلکه گاه بسیار مرسوم است. تنها در یک حالت فرد در صورت اقامت در اروپا ممکن است تجربه ای از تفریح شبانه در ایام کریسمس یا برگزاری جشن‌های مرتبط با آن نداشته باشد، آن هم اینکه در زندانی محبوس باشد یا در قرارگاه یک فرقه مانند کمپ اشرف 3 از جهان آزاد منزوی شده باشد.
تجربه نکردن زیست شبانه در دنیای آزاد شاید کمبود چندان بزرگی به نظر نرسد اما هنگامی که یکی از اعضای جدا شده از مجاهدین خلق به این موضوع اشاره می‌کند می‌توان به ابعاد فاجعه بار زندگی در یک فرقه مخرب چون کیش شخصیتی مسعود رجوی پی برد.
حمید محمد آق آتابای که به تازگی از مجاهدین خلق جدا شده است در یادداشتی کوتاه در حساب کاربری فیس بوک خود، پای عکسی دو نفره با یکی دیگر از دوستان جدا شده‌اش با پس زمینه درخت کریسمس، از احساس آزادی‌اش در پس 35 سال اسارت در فرقه رجوی، می‌نویسد:
“در آستانه سال نو میلادی با دوست ارجمندم اشکان. شش سال در آلبانی هستیم اما هرگز در دورانی که در فرقه مجاهدین بودیم اجازه نداشتیم شب برای تفریح در چنین جایی باشیم. اسما آزاد بودیم اما رسماً در زندان. اما از وقتی آزادی خود را بدست آوردم با دوستان بیرون می‌آییم.”
تفاوت بین فرقه و هر گروه مذهبی، سیاسی و اجتماعی دیگری در این موضوع روشن می‌شود. فرقه‌ها اعضای خود را از ارتباط با خانواده و دوستان در دنیای بیرون از فرقه منع می‌کنند، هرگونه شک و تردیدی نسبت به عقاید فرقه را مستوجب مجازات می‌دانند و فرد را ملزم به وقف همه وقت، پول و زندگی خود برای اهداف رهبر فرقه می‌دانند. این در حالی است که بیشتر جنبش‌های اجتماعی، مذهبی و سیاسی طرفداران خود را به انزوا نمی‌برند.
نتیجه منزوی کردن اعضای فرقه این است که مغز عضو فرقه روز بروز عمیق‌تر درگیر رهبر فرقه می‌شود و هویت انفرادی او روز به روز خدشه‌دارتر می‌شود. به طوری که پس از مدت‌ها انزوا در فرقه، انسان فردیت، خودانگیختگی و حتی حس شوخ طبعی خود را از دست می‌دهد.
بدین ترتیب، هنگامی که یک عضو فرقه موفق می‌شود که حصارهای ذهنی فرقه را بشکند و در پی آن جرات می‌یابد که از حصارهای فیزیکی فرقه خارج شود، نشان از قدرت روحی و عزم راسخ اوست. به امید روزی که همه اعضای قربانی فرقه مخرب رجوی بتوانند از زندگی عادی در بیرون دیوارهای قرارگاه اشرف 3 برخوردار شوند.