بعد از نزدیک به چهار دهه جنگ و خونریزی توسط یک گروه شورشی با نام مستعار ” پ کا کا ” نهایتاً رهبری این گروه که خود را کارگران مبارز کردستان ترکیه می نامیدند تصمیم به انحلال این گروه گرفت تا به جنگ و خونریزی چهل ساله اش با حکومت ترکیه پایان داده و خود را منحل کند.
از جزئیات این داستان صرف نظر میکنیم زیرا در خبرهای جهانی موضوع بسیار مهمی است و بازتاب گسترده ای در جهان و رسانه های منطقه ای داشته است و قابل پیگیری می باشد، اما نکته ای که باید روی آن انگشت گذاشت این است که دیگر زمان جنگ و خونریزی به اتمام رسیده است، دیگر وقت آن گذشته که هر کسی بخواهد با سلاح به اهداف خود دسترسی داشته باشد و تاریخ مصرف اینگونه مسائل گذشته است.
در کشور خودمان هم ما با برخی گروه های مسلح مواجه هستیم که برخی با زور خلع سلاح شده اند مانند تشکیلات رجوی و یا سایر گروه هایی که هنوز سلاح بدست گرفته اند و تلاش دارند با تیر و تفنگ حرف خودشان را به کرسی بنشانند، تعدادشان هم اندک بوده و روز به روز هم کمتر می شوند.
پیام این اقدام پ کا کا چیست؟
قطعا این رویکرد سازمان پ کا کا تاثیرات بلافصلی روی مناسبات سایر گروه های منطقه ای خواهد گذاشت و در آینده ای نزدیک شاهد رخدادهای دیگری خواهیم بود. تردید نکنید که رجوی تلاش خواهد کرد این خبر به گوش اعضای تشکیلات نرسد زیرا تاثیرات بسیار منفی روی اعضای سازمان خواهد گذاشت، بی تردید کسانی که در مناسبات مجاهدین خلق گرفتار بوده و خواهان جدایی هستند از شنیدن این خبر به تکاپو خواهند افتاد.
رجوی معمولا اینگونه خبرها را بشدت سانسور میکند، زیرا روزگاری بود که همین پ کاکا را در خبرهای خود حلوا حلوا میکرد و آنها را به رخ اعضای سازمان میکشید.
رجوی یک بار برنامه بسیار مفصلی در این رابطه در رسانه های داخلی خود پخش کرد و پ کا کا را با مجاهدین خلق مقایسه کرده و میگفت که ارزشهایی که آنان یعنی پ کا کا پایبند است شباهت زیادی به تشکیلات رجوی دارد بخصوص حضور زنان در این جبهه.
قطعا در روزهای آتی تاثیرات فوری و آنی آن را روی سایر گروه هایی که در منطقه به صورت مسلحانه اقدام به خونریزی میکنند شاهد خواهیم بود.
رجوی اگر انحلال گروهش را اعلام نکند روزی مجبور به اینکار خواهد شد.
بخشعلی علیزاده