روزنامه استاندارد روز دوم آبان (23 اکتبر 2008) در سایت اینترنتی خود (غیرچاپی) مقاله ای را با عنوان فوق منتشر نمود که شرح آن در زیر می آید:
http://derstandard.at/text/?id=3398745
تابستان امسال صدها دانشجوی دانشگاهی در لهستان به چشم خود دیدند که حتی تحصیل در رشته ی علوم سیاسی نیز نمی تواند در مقابل یک سفر کوتاه و ارزان به پاریس و بیگاری کشیده شدن توسط یک سازمان تروریستی، حفاظت کند.
چه کسی می تواند در مقابل پیشنهاد سفر سه روزه به پایتخت فرانسه با هزینه تنها شش یورو (شامل جا برا ی اقامت) مقاومت کند؟ PMOI) .
اولین گروه مجاهدین جهان بینی خود را با آمیزه ای خام از مارکسیسم انقلابی، رسوم مبارزه چریکی هوچی مین و چه گوارا و خصوصیات اسلام شیعه که آن را به عنوان جنبش اعتراضی علیه استثمار جامعه و خشونت دولتی تعبیر کردند، تزئین نمود. مبارزه مسلحانه از ابتدا وسیله ترجیحی مجاهدین به منظور اعطای قدرت ضربه زنی لازم به تبلیغات ضد امریکایی و ضد پادشاهی آن ها بود.
مجاهدین اولین حمله بزرگ خود را در سال 1971 طراحی نمود و قصد داشت به مناسبت دو هزار و پانصدمین سالگرد حکومت پادشاهی ایران، نیروگاه برقی تهران را منفجر کند، ولی نیروهای امنیتی پهلوی مانع اجرای آن شد.
در پی آن موج های دستگیری آغاز شد و مسعود رجوی (که امروز به همراه همسر خود رهبر مستبد مجاهدین خلق است) پس از محکومیت به زندان، به پاریس فرار کرد.
رفتار و برخورد رژیم ایران حتی پس از انقلاب اسلامی (که در ابتدا از مجاهدین حمایت نموده بود) موجب گشت که حتی مجاهدینی که در ایران باقی مانده بودند، فعالیت های خود برای بمب گذاری و جنایت علیه اهداف امریکایی و ایرانی را به خارج (نه تنها به غرب جایی که گروه بزرگی از ایرانیان تبعیدی زندگی می کنند، بلکه به ویژه به عراق) منتقل کنند.
صدام حسین در سال های هشتاد به مجاهدین خلقی که از رژیم تهران ناامید شده بودند ،پناه داد و در سال 1985 آن ها را به عنوان مزدور در جنگ اول خلیج (فارس) علیه ایران به کار گرفت.
مجاهدین در سرکوب شورشیان کرد و شیعه نیز مشارکت داشتند، امری که حمایت مردم در سرزمین مادریشان ایران را برای همیشه از میان برد.
به دنبال آن نوعی " انقلاب فرهنگی" اسلامی – استالینیسم پدید آمد و بت سازی حول رهبری مسعود رجوی و همسر وی مریم (که مجبور شد به دستور سازمان از همسر سابق خود طلاق بگیرد) همواره اشکال عجیب و غریبی به خود گرفت، چیزی که شعار جدید مجاهدین " ایران، رجوی است، رجوی ایران است " نیز مبین آن است.
مجاهدین خلق در خارج از ایران از طریق بازوی سیاسی خود یعنی شورای ملی مقاومت ایران (NCRI) .
منتقدان به لطف کمک عراق در زندان ابوغریب بغداد که حتی آن زمان نیز مشهور بود، ناپدید شدند.
سازمان دیدبان حقوق بشر (Human Rights Watch) .
در خارج مجاهدین خلق که طبق اعلام خود از سال 2001 دیگر عملیات نظامی انجام نمی دهد از این که نه تنها در میان نسل آتی عالمان سیاسی بی تجربه و ساده لهستان، بلکه در میان عامه مردم محبوبیت کسب نموده اند، خوشحال هستند.
به عنوان نمونه کارین رزتاریتس، نماینده ی اتریشی اتحادیه ی اروپا در یک اجتماع 2500 نفره از ایرانیان در مقابل ساختمان سازمان بین المللی انرژی اتمی (IAEA) .