" عباس البیاتی نماینده پارلمان عراق و عضو اتحاد ملی در گفتگو با هفته نامه اسبوعیه چاپ بغداد در پاسخ به سوال خبرنگار این هفته نامه گفت: "حضور سازمان مجاهدین خلق در خاک عراق غیر قانونی است". البیاتی افزود : "عراق با تبدیل شدن خاک این کشور به گذرگاهی برای ضربه زدن و اجرای اقدامات تروریستی علیه کشورهای همسایه مخالف است". "البیاتی" در ادامه اظهار داشت: "موضع دولت عراق در قبال این سازمان همواره مشخص بوده و دولت عراق با اعزام هیئتی برای گفتگو با این سازمان اعلام داشته است که حضور آنها در خاک عراق غیرقانونی می باشد".رویکرد ستیزه جویانه و غیر قانونی فرقه ی مجاهدین خلق در رابطه با حفظ اسارتگاه اشرف به مثابه ی کانون و ظرف استراتژیک – ایدئولوژیک و عدم انتقال نیروها و افراد مستقر در آن به خارج از عراق، حکایت تلخ و درخوری از اقدامات مغایر با حق حاکمیت قانونی دولت ها و ملت ها از سوی سردمداران مجاهدین است. طی یک سال اخیر خانواده های افراد مستقر در اشرف از سراسر ایران و اقصی نقاط جهان با حضور در درب ورودی اشرف و طرح خواسته های مشروع خویش در واقع تاکید و تصریح دارند تا فرزندان و بستگان شان را بدور از هر گونه ملاحظات سیاسی و تشکیلاتی ملاقات و آنان را تشویق به خروج از اشرف نمایند. این امر رفتار معمول و در حقیقت خواسته و مطالبات مدنی ست. زیرا خانواده ها بر خلاف رهبران فرقه ی مجاهدین از خشونت در همه ی اشکال آن بیزار و خط مشی تروریستی و تبهکارانه مجاهدین را محکوم می نمایند. آنان بدور از هر گونه شائبه سیاسی صرفا سعی دارند گفتمان مسالمت آمیز، مدنی و راهکار عدم خشونت را در دیدار با فرزندان و بستگان خویش مطرح نمایند. در این میان مقامات دولت مردمی و دموکراتیک عراق نیز به خروج اعضا و افراد مجاهدین از عراق تاکید دارند. آنان سعی دارند تا فرصت ها و شرایط بهره گیری رهبران فرقه ی مجاهدین را برای تکرار و باز تولید خشونت و تروریسم سلب نمایند تا کشورشان بدور از هر گونه تحرکات خشونت طلبانه و تحریک آمیز همگام با دنیای مدرن در مسیر پیشرفت و توسعه قرار گیرد. در این میان حضور فرقه ی مجاهدین با سوابق خشونت بار و تروریستی و همکاری با رژیم منفور صدام وضعیتی دشوار را برای مقامات سیاسی عراق پدید آورده است. در عین حال مقامات امریکا و برخی از سیاستمداران فرصت طلب و ریاکار اروپایی نیز علیرغم شناخت همه جانبه به ماهیت تروریستی و تبهکارانه مجاهدین به شکلی باسمه ای سعی دارند تا با حمایت نامحسوس از فرقه ی مجاهدین و حفظ اسارتگاه اشرف به خیال خام خویش برگ برنده ای را در ستیز نابخردانه با نظام سیاسی ایران در دست داشته باشند. اما آنچه که مسلم است برخورد دوگانه با مقوله و پدیده تروریسم از سوی مقامات امریکایی و برخی از سیاستمداران اروپایی، فریبکاری آنان را در مبارزه بر علیه تروریسم جهانی و ستیزه جویی عیان و آشکار می کند. البته بررسی سوابق، عملکرد و رفتار پراگمانیستی مقامات امریکایی و غربی نشان از فرصت طلبی و رگه های اپورتونیسم در دیدگاه و تفکر سیاسی آنان دارد زیرا بارها ثابت شده است جریان ها و فرقه هایی همچون مجاهدین نیز برای آنان تاریخ مصرف دارد و آن هنگام که شرایط تغییر کند رهبران مجاهدین چون ورق پاره های بی مصرف و بی اهمیت برای انان خواهند بود. آنچه که سیر تحولات اجتماعی و سیاسی ثابت کرده است خشونت، ستیزه جویی و تروریسم در هر شکل آن در وجدان و اندیشه ی بشریت محکوم و مورد نکوهش است و سرانجام از رهبران فرقه ی مجاهدین همچون بازنده هایی حقیر و سخیف در صفحات تاریخ یاد خواهد شد.
آرش رضایی