سوء استفاده از کودکان در فرقه رجوی

سوء استفاده از کودکان در فرقه رجوی



مصاحبه با آقای جمشید طهماسبی در رابطه با آکسیون برلین و سوء استفاده از کودکان در فرقه رجوی در ایران و عراق و در کشورهای اروپایی و آمریکایی:
* با سلام خدمت شما آقای طهماسبی، بفرمایید که هدف از این گردهمایی چه بود و چرا در مقابل پارلمان آلمان برگزار شد؟
_ با سلام به شما و شنوندگان و بینندگان شما. ما دو هدف مشخص را از این گردهمایی دنبال می کنیم. یکی جلوگیری از سوء استفاده از کودکان و دوم پیگیری وضعیت جداشدگان از مجاهدین که در کمپ آمریکایی ها مستقر هستند، از طریق روشنگری برای افکار عمومی و رساندن صدای آنها به گوش مدافعان حقوق بشر سازمان های بین المللی و مراجع رسمی. گردهمایی امروز ما در واقع در این راستا تشکیل شده است.
* شما در ابتدای بحث اشاره کردید به مسئله کودکان. آیا تا کنون در این رابطه فعالیتهایی هم انجام شده و اگر شده، این فعالیتها تا کنون چه بوده است؟
_ به طور عام تأثیر عملکرد حرکت های کور گروههای تروریستی، دامنه اقشار مختلفی از جامعه را به خودش اختصاص می دهد. یکی از مظلوم ترین گروه هایی که مورد سوء استفاده قرار می گیرند و به طور مستقیم و غیرمستقیم قربانی می شوند، کودکان هستند. ولی وقتی این مسئله را به طور خاص در رابطه با مجاهدین مورد بررسی قرار می دهیم، ابعاد آن بسی فراتر از حد معمول هست و ضریب می خورد. سابقه سوء استفاده از کودکان توسط این فرقه بر می گردد به سالهای دهه 60. در آن زمان برای جابجایی مدارک، اوراق تبلیغاتی، نشریات، حمل سلاح و پوشش قرار دادن خانه های تیمی از کودکان استفاده می شد که در بسیاری از موارد درگیری ها، جان آنها به خطر می افتاد و کشته می شدند. همچنین برای پوشش سوژه هایی که تردد می کردند هم باز از کودکان استفاده می شد که در درگیریهای خیابانی رودررو هم بسیاری از این کودکان کشته و قربانی شدند. بعد از استقرار مجاهدین در عراق هم ابتدا کودکان را از جامعه و بعد از خانواده ها جدا کردند و نهایتاً آنها را آواره خاک اروپا و آمریکا کردند. در این رابطه ضربات جبران ناپذیر روحی و روانی به این کودکان وارد شد و بسیاری از آنها سرنوشتشان مشخص نیست و کسانی هم که جان سالم به در بردند و به سنین پانزده شانزده سالگی رسیدند، مجدداً با فریب دیدار پدر و مادر، آنها را به عراق کشاندند و در عراق مدارک آنها را گرفتند و اجازه خروج دیگر به آنها داده نشد. محصول این فشارها روی کودکان ابتدا خودکشی هایی بود که صورت گرفت از جمله می شود اسم برد از آلان محمدی که دست به خودکشی زد. نهایتاً زشت ترین سوء استفاده ای که از آنها می شد، سوء استفاده جنسی است. آنها در موارد متعدد مورد سوء استفاده جنسی واقع شدند، به آنها تجاوز شد و ما موارد خیلی زیادی را در دست داریم با اسم و رسم مشخص، تاریخ و محل آن که به دلایل حیثیت خود آنها از ذکر آن صرف نظر می کنیم. ولی اینها را در اختیار ارگان های مسئول بین المللی و حقوق بشری قرار دادیم که وضعیت آنها دنبال بشود و بعد از تسلط آمریکایی ها به کمپ های مجاهدین در آن شرایط به هم ریخته تعدادی از کودکان موفق به فرار شدند که متأسفانه در این فرارها از سرنوشت بسیاری خبری در دست نیست. مواردی هم هست که توانستند خودشان را به خاک اروپا برسانند، از جمله آقای عزتی و آقای احسان که ما شاهد بیان شرایط بسیار سخت و تکان دهنده ای در رابطه با کودکان از زبان آنها بودیم و در روزهای آینده بیشتر در این زمینه افکار عمومی در جریان قرار خواهند گرفت.
* آیا شما هیچگونه تماس یا ارتباط با افراد جدا شده ای که در کمپ های آمریکایی هستند، دارید و یا تا کنون توانسته اید اقدامی برای آزادی اینها انجام بدهید؟ چه خود شما و چه افرادی که قبلا در مناسبات مجاهدین بودند و الان جزو فعالین حقوق بشری و سیاسی در خارج کشور هستند.
_ ما با توجه به شناختی که از سیاستهای ضدانسانی حاکم بر این فرقه داشتیم، از شروع حمله متحدین به عراق، فعالیت های خودمان را در این زمینه شروع کردیم تا بتوانیم کسانی را که مایل هستند از سازمان جدا بشوند و مایل نبودند همکاری خودشان را با این فرقه ادامه بدهند، امکان خروج از عراق را برایشان فراهم کنیم. ولی آن وقت به دلیل اینکه امکان زیادی نداشتیم و خود سرکردگان این گروه هم موانع بسیاری ایجاد کرده بودند، صدای ما در واقع به جایی نرسید و کار زیادی نتوانستیم از پیش ببریم. با این حال با تمام توان دست به هر اقدامی که می توانستیم، زدیم. از جمله با مراجعه به سازمانهای مدافع حقوق بشر، شخصتیها و پارلمانترها. در این مسیر ما هر کاری که می توانستیم انجام دادیم. در همین رابطه ما نیاز به هویت اصلی و موقعیت و اطلاعاتی از وضعیت این افراد داشتیم که متأسفانه آن موقع دسترسی به این مسایل نداشتیم، چون امکان تماس با عراق با اینها وجود نداشت. اما خوشبختانه در حال حاضر با توجه به این که این معترضین و جداشدگان را جدا کردند و در کمپی زیر نظر نیروهای آمریکایی اداره می شوند، این امکان فراهم شده است. بسیاری از آنها با ما تماس گرفتند و ما موفق شدیم مشخصات و موقعیت بسیاری از آنها را به طور ریز در اختیار داشته باشیم که آنها را در اختیار مراجع ذی صلاح قرار دادیم تا در این زمینه به آنها کمک شود. در همین راستا تلاشها و ملاقاتهایی هم داشتیم که مثمر ثمر بوده به طور خاص افرادی که دارای اقامت آلمان هستند را با مراجع و پارلمانترهای اینجا صحبت کردیم و گامهای عملی نیز برداشته شده است. البته کار فشرده و زیادی هنوز در پیش روی داریم. خوشبختانه دیگر شرایط مثل ابتدای کار نیست که کسی از این شرایط اطلاع نداشته باشد و با توجه به این روشنگری ها در حال حاضر بسیاری از مراجع ذی صلاح و نمایندگان با ما ملاقات کردند و خواهان اطلاعات بیشتری هستند. که امیدواریم با یاری تمام کسانی که امکان کمک در این راستا را به ما دارند بتوانیم هر چه سریع تر به این قربانی ها کمک لازم را برسانیم.
* افراد جدا شده ای که در همین راستا اقداماتی می کنند و مبارزه می کنند و حرکت هایی در خارج از کشور انجام می دهند، از کشورهای اروپایی و یا حتی خود آمریکا چه توقعی دارند که از طرف این کشورها یا دولتها بهشان کمکی شود در رابطه با این مسائلی که الان شما گفتید؟
_ ببینید. تنها درخواست و مهمترین مطالبه اینها این است که امکان تصمیم گیری مستقل داشته باشند تا بتوانند مسیر مبارزه شان را در آینده خودشان تعیین کنند و به زندگی به دور از ترس، وحشت، فشار و تهدید ادامه بدهند. در همین راستا اینها مشکلی که دارند، با توجه به این که در کمپ آمریکایی ها به سر می برند، ولی تهدید و فشار از جانب وابستگان این فرقه روی آنها همچنان ادامه دارد. آنجا با توجه به گشت هایی که دارند، ایجاد ترس، ارعاب، وحشت و گاهاً حمله به آنها صورت می گیرد که ما از مقامات مسئول آمریکایی تقاضا داریم که با کوتاه کردن دست وابستگان این فرقه به این جداشده ها امنیت آنها را تضمین کنند تا بتوانند آنها به خواستشان که رسیدن به یک زندگی عادی و معمول است، دسترسی پیدا کنند.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا