جایگاه مجاهدین در مذاکرات بین ایران و عراق
ایران دیدبان
اینکه مذاکرات بین هیأتهای مذاکره کننده دو کشور عراق و ایران، در بالاترین سطح انجام گردید، نشانگر جایگاه بیاهمیت مجاهدین در این مذاکرات است.
به بیان صریحتر، حضور گروه تروریستی مجاهدین در عراق، نمیتواند هیچ خللی در روابط فیمابین دو کشور ایجاد نماید و اساساً مسأله جدی و حائز اهمیتی نیست که دو کشور بر سر این حضور مشکل جدی داشته باشند.
اساس استدلال مقامات عراقی در مورد حضور اعضای این گروه در این کشور بر دو پایه استوار است:
1- اینکه دولت عراق به هیچ گروه تروریستی اجازه اقدام علیه هیچکدام از کشورهای همسایه و بهخصوص ایران را نمیدهد و در همین راستا، این گروه خلع سلاح شده است.
2- دیگر اینکه به آنها وضعیت تحت حفاظت داده شده است و دولت عراق از جهت پذیرش قوانین بینالمللی، این موضوع را پذیرفته و در این چارچوب با آنها برخورد میکند.
روزنامه فيگارو قبل از سفر آقای ابراهیم جعفری به ایران نوشت: همه چيز براي تماشايي شدن روابط ايران و عراق بعد از چند دهه تنش و جنگ خونين فراهم شده است. دو كشور درباره سازمان مجاهدين نيز كه در عراق مستقر است تا حدودي به توافق رسيده‌اند. وزیر دفاع عراق گفته است مجاهدین مي‌توانند به عنوان پناهنده سياسي در عراق بمانند اما اگر عليه ايران اقدام كنند ديگر از چنين جايگاهي برخوردار نخواهند بود.
همچنین بنا بر گزارش خبرگزاری فرانسه، آقای هوشیار زیباری وزیر امور خارجه عراق، با اشاره به وضعیت گروه تروریست مجاهدین خلق كه در حال حاضر تحت حفاظت نیروهای امریکایی در خاك عراق مستقرند، گفت: ما بهطور شفاف و صراحتاً بار دیگر در دیدار با محمد خاتمی رییسجمهور و علی یونسی وزیر اطلاعات ایران تأكید كردیم كه سیاست دولت عراق بر این استوار شده كه به هیچ گروه مسلحی اجازه ندهد از خاك عراق علیه كشورهای همسایه دست به تحركی بزند. وی در ادامه افزود: عراق قادر نیست عناصر مجاهدین خلق را تحویل دهد، زیرا آنها توسط صلیب سرخ از وضعیت بینالمللی برخوردار شدهاند، اما سلاحهایشان گرفته شده است.
این اظهارات اساس دیدگاه مسؤولان عراقی در مورد این گروه را نشان میدهد. دیدگاهی که به نظر میرسد طرف ایرانی نیز با توجه به وقوف بر بیخطر و بیاهمیت بودن این گروه، آن را پذیرفته و انبوه مشترکات بین دو ملت و ارتباط برادارنه بین این دو کشور، این حضور را در نظر آنان کاملاً بیرنگ ساخته است.
واقعیت نیز این است که گروه تروریستی مجاهدین طی تمام سالهای جنگ و بعد از آن، تنها با حمایت مستقیم شخص صدام و دستگاه استخبارات میتوانست اقدامات تروریستی خود را سازمان دهد و اساساً این گروه بدون حمایت خارجی قادر به انجام هیچ کاری نیست.
اکنون با مواضع شفاف دولت عراق، میتوان به صراحت گفت که ماندن مجاهدین در این کشور به ایزولاسیون و نابودی کامل آن کمک خواهد کرد.
عدم پذیرش اعضای این گروه از سوی سایر کشورهای جهان و قرار داشتن در وضعیت کنونی در عراق، زمینههای ریزش هر چه بیشتر نیرو در میان 3200 نیروی سرخورده و بیروحیه این گروه را فراهم میآورد.
لذا به نظر میرسد با توجه به جایگاه بیاهمیت این گروه، مسؤولان دو کشور، منطقیترین گزینه برای حل این موضوع را برگزیدند.