محکومیت 7 ساله در زندان اشرف
ایران دیدبان
دو سال پیش، پس از سرنگونی پدرخواندۀ گروه تروریستی مجاهدین و پس از خلع سلاح آنان که بهمثابه از دست دادن تمامی سرمایۀ سیاسی و ایدئولوژیکی این گروه بود، رهبری مجاهدین خود را در مقابل بحران نیرویی گستردهای یافت، که با بهکار بستن تمهیدات گوناگون، البته پس از خروج بیش از 500 تن از اعضاء، روند رو به گسترش ریزش نیرو را مهار نمود.
یکی از تمهیدات مجاهدین برای مقابله با چنین بحرانی، پیامهای پیاپیای بود که از سوی مریم رجوی خطاب به نیروهای سرخورده در اشرف ارسال میشد و عمدتاً موضوع تزریق امید و تلاش برای تهییج نیروها را دنبال مینمود.
مریم رجوی در آن مقطع، ضمن خلق بند دیگری از بندهای انقلاب ایدئولوژیک بهنام بند ص، شرایط را با ضربۀ سال 1350 بر پیکر مجاهدین (ضربهای که بر اثر آن موجودیت مجاهدین از بین رفت) مقایسه نموده و خواهان صبر از سوی نیروها برای از سر گذراندن این شرایط شد.
مریم رجوی با محملبافیهای همیشگی، دوران گذار از این شرایط را 7 سال اعلام کرد. و صدالبته معلوم نیست این هفت سال را از کجا و بر اساس چه محاسبهای بهدست آورده است؟
شاید فاصلۀ زمانی بین ضربۀ سال 50 تا انقلاب 57 را مدنظر داشته که پر واضح است شبیهسازی ابلهانهای را انجام داده است.
بههر روی، وظیفۀ نیروها را در این شرایط، کار ایدئولوژیک و سیاسی، همانند سالهای زندان دانسته و از نیروها خواسته است که با صبر، به تحمل شرایط پرداخته و با سؤال نکردن، به خودسازی بپردازند!
از شواهد چنین پیدا است که آنچه در دو سال گذشته انجام نشده، همین کاری است که مریم رجوی (ولو برای مهار و به سکون کشاندن نیروها) از آن سخن گفته است. چرا که تاکنون هیچ تحلیل مشخصی از شرایط سیاسی منطقه و جهان از این گروه بیرون نیامده است.
همه میدانند که در زمان شاه، مجاهدین تحلیل مشخص و روشنی از بافت جهانی و سیاستهای امپریالیسم و نقش رژیم شاه دربارۀ اهداف آنها ارائه داده و سپس بر مبنای آن شروع به حرکت و کار ایدئولوژیک و سیاسی نموده و آنچه بعدها در فاصلۀ بین سالهای 50 تا 57 شکل گرفت، ادامه و تعمیق همان تحلیلها بود.
اما در شرایط حاضر نه تنها مجاهدین از کنار پیچیدهترین و مهمترین تحولات جهانی گذشته و تحلیلی دربارۀ آن ارائه نکردهاند، بلکه از هرگونه اظهار نظر پیرامون تحولاتی همچون اشغال عراق که مستقیماً با وضعیت این گروه ارتباط داشته است، پرهیز نمودهاند…
بر همین اساس میتوان حدس زد که آن کار ایدئولوژیک و سیاسی که مریم رجوی از آن دم زد، تا چه اندازه عمیق و واقعی بوده است؟! تا آنجا که گشتاپوی اشرف با افتخار از زبان یکی از اعضای خود، دستآورد دوسال گذشته را اینگونه جمعبندی مینماید:
« دو ونيم سال بعد از حوادث منطقه مجاهدين با روحيه سرزنده و با صبر و پايداري در كمال استقلال در اين دشت سوزان بهشتي را خلق كرده اند كه اگر كسي در اين دوونيم سال به اشرف نيامده باشد ديگر برايش قابل شناختن نيست. » (اعتلای شگفتانگیز – مهدی باغبان – سایت ایران افشاگر)
بدیهی است چنین دستآوردی که با افتخار هم از آن یاد میشود، بر فرض صحت، چیزی نیست جز آمار فعالیت یک شهرداری کوچک ِ شهرک سه هزار نفری!!