روند ورود شورای ملی مقاومت به لیست تروریستی بریتانیا


روند ورود شورای ملی مقاومت به لیست تروریستی بریتانیا

 

ایران اینترلینک
سایت ایران دیدبان مطلبی تحت عنوان دولت مجاهدین در انگلستان را ارائه داد که به درستی به خط از سر لاعلاجی رجوی در قرار گاه اشرف تحت نام خط مثبت خوانی اشاره کرده و خاطر نشان ساخته است که غلو کردن در باره جلسه ای که بوسیله لرد حامی تروریسم در انگلستان ترتیب داده شده بود نخواهد توانست بر بیم و هراس سراسری نیروهای فرقه در عراق و دیگر نقاط جهان تاثیری بگذارد.
ایران دیدبان همچنین خاطر نشان کرده است که حتی رهبری فرقه که به وضعیت فرقه در غرب اشراف یافته است به نیروهای خود تاکید نموده که هیچ زمان‎بندی برای نتیجه دادن اقدامات سازمان وجود ندارد و تنها راه ما ادامه دادن به همین فعالیت‎ها است و غیر از این کار دیگری نمی‎توانیم بکنیم، بنا بر این هیچکس در انتظار نتیجه نباشد و برای مدت نامعلومی این کار باید ادامه یابد.
ایران دیدبان به درستی وضعیت بن بست و سقوط فرقه و لا علاجی و سردرگمی رهبران در مقابل انتظار مینیمم توضیح از طرف بدنه سازمان را برملا نموده است.
ولی تا جایی که به وضعیت زد و بند های رجوی با پشتیبانی مشخص لابی اسراییل در امریکا و اروپا بر می گردد باید خاطر نشان کرد که نه تنها این گروه نتوانسته است خود را از مهلکه برهاند، که پشتیبانان ضد مردمی آنها نیز در ماه های اخیر و بواسطه خراب تر شدن روز افزون چهره هایشان بعنوان پشتیبانان تروریسم اکنون به نقطه ای رسیده اند که بصورت جدی به دنبال راه حلی برای جدا کردن خود از این مسئله شرم آور هستند (رابین کوربت، لرد غیر انتخابی و معلوم الحالی که بمدت پانزده سال گذشته بعنوان مامور رجوی در بریتانیا به تبلیغ برای اعمال تروریستی وی مشغول است را مستثنی می کنیم).
اگر به خاطر داشته باشید، وقتی دولت امریکا شورای ملی مقاومت را در سال 2003 بعنوان نام مستعار مجاهدین در لیست تروریستی قرار داد، رجوی با توصیه و حمایت لابی اسرائیل در واشنگتن به تولید کمیته سیاست ایران تحت نام ریموند تانتر از دانشگاه جرج تاون واشنگتن دست زد و سعی نمود تا دست مامورانش از جمله علیرضا جعفرزاده را بند کرده و این کمیته را جایگزین شورای ملی مقاومتش نماید (البته تا جایی که برایش مقدور بود و البته که هم خودش و هم لابی های پشتیبانش می دانستند که این عقب نشینی و شکستی جبران ناپذیر برای همه شان است).
امروز در انگلستان نیز مسئله جز این نیست (بجز این که شرایط و سیستم های انگلستان الزاما و کاملا مطابق با سیستم های امریکا نیستند).
جلسه ای که رابین کوربت از طرف رجوی در لندن برگزار نمود و در آن و بر طبق معمول فرقه مدعی حمایت هزار و سیصد وکیل از خروج مجاهدین از لیست شد (میدانیم که رابین کوربت از این ارقام بدون سند و امضا قبلا هم زیاد زده و واقعیت این است که کسی دیگر حتی در میان همان لرد های دور و برش هم حرف هایش را چندان جدی نمی گیرد و به مزاح در مجلس لردها تبدیل شده است)، در واقع نه به دنبال خارج شدن مجاهدین از لیست که در واقع جهت به تاخیر انداختن افزوده شدن نام شورای رجوی به لیست از یک طرف و از طرف دیگر اعلام غیر رسمی جایگزین شورا در بریتانیا یعنیکمیته ایران آزاد رجوی به سرکردگی و خودش بود. عدم اشاره به شورا، نبودن غیر طبیعی تصویر و… مریم رجوی در سالن و نام نبردن از هیچ یک از نمایندگان رجوی در جلسه وضعیت رو به فرار کوربت و عقب نشینی به سنگر کمیته ایران آزاد را بوضوح نمایان می کند.
رابین کوربت و رجوی به خوبی آگاه هستند که پروسه تحقیق در مورد شورا در انگلستان اکنون(کما این که در سال 2003 در امریکا) شروع شده است و با گذشت دو و نیم سال از فعالیت های رجوی تحت نام شورا می توانند حدث بزنند که افزوده نشدن نام شورا به لیست بعنوان نام مستعار مجاهدین تقریبا غیر ممکن است. امید آنها فقط به هر چه عقب انداختن این مسئله و سپس جایگزین کردن آن با نام کمیته ایران آزاد کوربت و رجوی است.
به عبار ت دیگر،رابین کوربت و رجوی از هم اکنون بدنبال عقب نشینی و مستحکم کردن خاکریز قبلی شان کمیته ایرا ن آزاد به سرکردگی کوربت، با رجوی در صندلی عقب و با موتور محرک لابی اسراییل در لندن هستند. این درست همان کاری است که رجوی تجربه اش را در امریکا با نشستن در صندلی عقب کمیته سیاست ایران به رانندگی ریموند تنتر و موتور محرک همان لابی اسراییلی بدست آورد.
البته هم رجوی و هم رابین کوربت شکی ندارند که همانطور که در امریکا کمیته سیاست ایران شان دوام جدی ای نیاورد، امروز نیز روز های عمر کمیته ایران آزاد شان در بریتانیا از هم اکنون به شماره افتاده است. با نزدیک تر شدن زمان ورود نام شورای ملی مقاومت رجوی در لیست گروه های تروریستی در بریتانیا، ما به بار نشستن مجدد زحمات و افشاگری های نجات یافتگانی را که توانسته اند خود را به کشورهای آزاد برسانند تبریک می گوییم و یاد آور می شویم که از نظر ما مسئله لیست تروریستی مسئله نیروهای امنیتی و ضد تروریستی کشور های اروپایی و امریکا و کانادا است که به تشخصیص و بنابر ضرورت مسئولیت در قبال مردم کشورهای خودشان عمل می کنند. ولی تا جایی که به ما بر می گردد، بعنوان قربانیان فرقه خواهان محاکمه مسعود و مریم رجوی در کنار صدام حسین و پاسخ گویی آنها به جنایات جنگی و جرایم ضد بشری هستیم خواه در لیست تروریستی باشند و خواه مانند خود صدام در هیچ لیستی هم نبوده و یا نباشند.
در آینده در مورد وضعیت ماموران رجوی و صدام در بریتانیا، مشکلات جدی ای که برای این کشور ایجاد کرده و می کنند و همچنین روند مقابله و سیاست برخورد نیروهای انتظامی با آنها بعنوان معدود اعضای یک فرقه تروریستی (فعلا پاسیو و منتظر دستور) بیشتر توضیح خواهیم داد.
 

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا