نمایندگان پارلمان اروپا هرچه بیشتر از مریم رجوی فاصله میگیرند
(مشروح گزارشی از پارلمان اروپا)
میلاد آریایی، یازدهم ژوئیه 2006
روز 26 ژوئن 2006
میشایل گاهلر نماینده پارلمان اروپا و عضو کمیته ایران در پارلمانMichael GAHLER به ابتكار
جلسه ای با عنوان ایران واتحادیه اروپا- یک دیالوگ جدید؟ با حضور بیش از 300 تن از نمایندگان و فعالین سیاسی وخبرنگاران و ایرانیان علاقه مند به مسایل ایران در محل رسمی پارلمان اروپا در بروکسل برگزار گردید.
آقای میشایل گاهلراز حامیان سابق مجاهدین بود که درسپتامبر 2004 از تظاهرات مجاهدین در بروکسل حمایت کرده ونام ایشان در نشریه 698 مجاهدین رسما به چاپ رسیده است ولی اکنون به ابتکارخود ایشان این برنامه صورت می گرفت.
در این سمینارحضور قابل توجه جداشدگان از سازمان مجاهدین که توسط نمایندگان پارلمان اروپا به این مراسم دعوت شده بودند در کنار نمایندگانی ازسازمان مجاهدین و همچنین نمایندگان اقلیت های مذهبی و نمایندگان از آذری زبانان میهن مان به عنوان فعالین سیاسی و علاقه مند به مسایل سیاسی جالب توجه بود.
اگرچه نمایندگان سازمان مجاهدین اعظم ملازاده و همینطور صدری از کشور هلند شجاعت این را نداشتند که از سازمان مورد علاقه شان حتی نامی به میان آورند و خود را عضو سازمان هایی ناشناخته چون گروه دمکراتیک ایران!! و جنبش زنان ایران!! معرفی میکردند تا مبادا دیگر افراد از ماهیت آنها با خبر شوند ولی جالب اینجا بود که سازمان مجاهدین به نقطه ای از پیشرفت!و تاثیر گذاری! روی حکومت ایران رسیده است که هرکجا بخواهد شرکت کند باید با نام مستعار حاضر شده که مبادا یقه اش را بگیرند و آبرویشان را ببرند.
به هر صورت این شرمندگی نثار سازمان وکسانی باد که جان وجوانی جوانان مردم ایران را در کوره راههای بی سرانجام در پی کسب قدرت فدای آرزوهای فرد پرستانه خود کردند و البته ازیاد نباید برد که نفس حضورافراد سازمان مجاهدین از جمله خانم اعظم ملا زاده با عنوان های مستعار که خود زمانی در خاک عراق بسر می برد نشان از عمق دافعه ای است که مجامع بین اللملی وهمچنین پارلمان اروپا از نام سازمانی دارند که در لیست گروههای تروریستی طبقه بندی شده است و چون خودشان با عواقب چنین عملکردی بارها بارها روبرو شده اند تصمیم گرفتند که با اینگونه ناشناخته بودن بهتر میتوانند مسایل شان را پیش ببرند.
در بخش ابتدایی این سمینار با نام ایران و اتحادیه اروپا ، یک دیالوگ جدید؟ 5 تن از نمایندگان پارلمان اروپا وکارشناسان سخنرانی کردند.
Angelika Beer ابتدا خانم
آنجلا بیر رییس کمیته ایران در پارلمان اروپا و از حامیان سابق مجاهدین که اتفاقا ایشان نیز از حامیان مجاهدین در سپتامبر 2004 تظاهرات مجاهدین در بروکسل بودند علنا ازحضور مریم رجوی در پارلمان اروپا به عنوان یکی ازاشتباهاتی نام میبرد که بواسطه فراکسیون محافظه کاران در پارلمان اروپا صورت گرفته است.
وبه عنوان رییس کمیته ایران عمیقا خواستار دیالوگ با ایران برای پیدا کردن راهی مبنی بر رعایت حقوق بشردر ایران بود.
Jean-Claude Brunt
آقای جان کلود برانت دومین سخنران به مساله شکاف اعتماد ایران و اتحادیه اروپا اشاره کرد و خواستار این بود که ایران به بسته پیشنهادهای ایران پاسخ مثبت دهد تا مسیر اعتماد سازی و ابتکار عمل برای حل مساله اتمی ایران باز شده و راههای همکاری ایران و اتحادیه اروپا هموارتر گردد.
Anna Maria Gomes
خانم آنا ماریا گومز نماینده پارلمان اروپا از پرتقال بشکل خیلی شجاعانه ابراز نظر میکرد و علنا هرگونه راه حل عراقی وجنگ خارجی برای حل مساله ایران را قاطعانه رد کرد و در حالیکه به گروههایی چون مجاهدین خلق اشاره میکرد قاطعانه عنوان نمود که نبایست از گروههای تروریستی برای ایجاد جنگ خارجی با ایران استفاده کرد و نمایندگان پارلمان اروپا را به عنوان لابی برای این منظور به خدمت گرفت.
Dr. Johannes Reissner
دکتر یوهانس رایزنردر ادامه کار سخنرانان ضمن اشاره به قطب های تصمیم گیری در حکومت ایران بویژه در سیاست خارجی عنوان نمود ، برای شناخت پدیده ایران اول بایست این مراکز تصمیم گیری قدرت در ایران راشناخت و سپس برای پیدا کردن یک راه حل واقعی قطعا باید راه گفتگو و دیالوگ رابرای تاثیرگذاری در این مراکز قدرت باز گذاشت و اتحادیه اروپا در رابطه قطعا ضرر نخواهد کرد.
Charles Tannock
آقای چارلز تانوک به عنوان آخرین سخنران این بخش معتقد بود اگر ما امکانات تهیه انرژی اتمی را در اختیار ایران بگذاریم میتوان انتظار داشت که حکومت ایران بدنبال دانش هسته ای نرود وبه این ترتیب راه دست یابی ایران به تکنولوژی هسته ای را سد خواهیم کرد و اگر ما به عنوان اتحادیه اروپا اسراییل و هند و پاکستان را مانند ایران تحت فشار نمیگذاریم چون آنها مانند دولت ایران امضا کننده قرارداد ام.پی.تی و محدودیت سلاح های اتمی نمی باشد، پس ما حق داریم که روی دولت ایران فشارآوریم.
به این ترتیب کنفرانس پس از شنیدن سخنان سخنرانان که خیلی کوتاه ماکزیمم برای هر سخنران مدت 15 دقیقه زمان در نظر گرفته شده بود جلسه وارد قسمت بعدی یعنی شنیدن نظرات حاضران در جلسه شد وبه حدود بیش از 30 تن از حاضرین هر کدام 1.5 دقیقه فرصت داده شد تا به اظهار نظر بپردازند.
قابل توجه اینکه سخنرانان بر روی این اتفاق نظر داشتند که جنگ خارجی راه حل مساله ایران نیست و ایجاد تحریم اقتصادی و غیره… گره ای از وضیعت موجود حل نخواهد کرد و ایجاد اعتماد و تفاهم و دیالوگ جدید میتواند ظرفیت ها و فرصت های جدید در اختیار پارلمان اروپا قرار دهد تا جامعه ایران به مصادیق رشد و پیشرفت و حقوق بشر دست پیدا کند.
جا دارد در پایان به سخنان اقای دکتر یوهانس رایزنر اشاره شود که معتقد بود ایزوله کردن ایران و وارد گفتگو نشدن با دولت ایران اتفاقا به نفع مراکز تصمیم گیری قدرت در ایران عمل میکند وازآشفتگی موجود ایران میتواند استفاده کرده و به دول چین وشوروی بیشترنزدیک شود و اروپا در این رابطه بازنده خواهد بود ، سیاست جدیدی که ایران به تازگی در آن قدم های جدی برداشته است و به نظرایشان حرکت رویکرد آمریکا (جنگ) به سمت رویکرد اروپا مبنی بر دیالوگ و گفتگو با ایران با هدف تغییر سیاست آنان منافع مشترک آمریکا وغرب را بیشترتضمین خواهد کرد.
به عنوان نتیجه گیری، فارغ از نتایج کنفرانس و هدف برگزارکنندگان آن اشاره به چند نکته کلیدی خیلی ضروری است :
1. با توجه به تجربه عراق فاصله گرفتن از سیاست جنگ طلبانه خواست اکثریت قابل توجه سیاستمداران اروپایی است.
2. این حق که ایران بدنبال تکنولوژی هسته ای باشد محترم شناخته شده و استفاده صلح آمیز ایران از انرژی هسته ای تایید میگردد.
3. زمان به زیان جنگ طلبان و نئومحافظه کاران آمریکایی که خواهان جنگ و گشودن جبهه جدیدی با ایران بودند پیش میرود و آرزوهای خام خیالانه مزدوران فارسی زبان آنان نیز هرگزراه به جایی نبرده است.
به این ترتیب بخش پانل اول این سمینار به اتمام رسید و کنفرانس با تغییر هیئت رییسه خود و همچنین سخنرانان جدید وارد دومین پانل با عنوان ایران و اتحادیه اروپا ، دیالوگ حقوق بشر شد.
11.07.2006
میلاد آریایی