رجوی: حاضرم چندین موشک کروز به قرارگاه بخورد اما یک خانواده وارد قرارگاه نشود

ارسال انبوهی نامه و پویش امضاء خانواده به آلبانی همانند موشک عمل نمود.

درهفته های گذشته از طرف خانواده هایی که عزیزانشان در اسارت سازمان تروریستی رجوی هستند و همچنین دیگر حامیان حقوق بشر که نگران این عزیزان هستند از سراسر ایران و اقصی نقاط جهان با توجه به شرایط بحرانی اسیران ، یازده هزار ایمیل همچون موشک کروز با چاشنی امضاء و موضوع دیدار اسیران و اخذ صدور ویزای کشور آلبانی برای خانواده ها به تشکیلات فرسوده و رسانه های سازمان، اصابت نمود .

این ضربه مهلک اقدامی هماهنگ و ستودنی از طرف مدیر عامل محترم انجمن نجات کشور مهندس خدابنده با پشتیبانی و همکاری خانواده چه در ایران و چه در خارج انجام پذیرفت. از آنجاییکه سازمان رجوی از کشور همسایه عراق اخراج و به کشور آلبانی انتقال پیدا کرد، دیگر خانواده ها امکان عزیمت و تجمع در مقابل محل استقرار سازمان نداشته. از اینرو ابتکار اقدام غیر حضوری و نامه های الکترونیکی خانواده ها انجام گردید و واکنش های تشنج آمیز سازمان این تجربه را ثابت نمود که پویش امضاء خانواده ها بسا کارآمد تر و همچنین بازدهی بیشتری نسبت به تحصن داشته و پوشش خبری وسیع این پویش امضاء در رسانه های خارجی و داخلی اثبات این اقدام و ابتکار می باشد. اما شب پرستان که عوامل و سران سازمان هستند به مادران و دیگر بستگان اعضای گرفتار سازمان اتهامات واهی همچون نامادری، مزدور و بسیجی زده و با فحاشی کردن در برابرعواطف و احساسات انسانی خانواده از ملاقات ها جلوگیری کردند .البته ممانعت از دیدارها به دستور شخص منحوس رجوی صورت می گیرد و از موضوع ملاقات اعضاء با خانواده هایشان به شدت هراس دارند و مرز سرخ سازمان می باشد.
این موج گسترده و هماهنگ خانواده ها برای ملاقات فرزندانشان در کشور آلبانی برای اخذ صدور ویزا که با ترس و ممانعت سازمان تروریستی رجوی همپنان ادامه دارد ، مرا به یاد یکی از نشست های جمعی رجوی در قرارگاه اشرف سابق می اندازد که در این نشست اشاره ای به ورود خانواده ها به اشرف نمود و اعتراف کرد: « من حاضرم چندین موشک کروز به قرارگاه بخورد اما یک خانواده وارد قرارگاه نشود.» رجوی ، ترس از رودرویی نیروها با خانواده شان را با بهانۀ حفظ اسرار نظامی و تشکیلاتی قرارگاه ، توجیح و لاپوشانی نمود و هرگونه ملاقات ها را همچون فکر کردن به خانواده که سالیان سال بود ممنوع کرده بود مرز سرخ اعلام کرد .

شاید سوال شود چرا در سازمان رجوی ملاقات ممنوع و علت این خط و مشی چیست ؟

در سال 1380 وقتی تعدادی از خانواده ها به کشور عراق و مقر سازمان مراجعه نمودند سازمان ابتدا از ورود خانواده ها خودداری نمود اما به دلیل تعداد بالای خانواده ها مجبور به پذیرشی مقطعی شد و سازمان به دستور رجوی با هدف دریافت پول به اصطلاح کمک مالی این کار را به جان خرید تا با ملاقات ها از احساسات خانواده ها برای رسیدن به هدف شوم خود سوء استفاده نماید و به مراجعه کنندگان اجازه ورود می داد که با معطلی و کنترل شدید فقط چند ساعتی اجازه دیدار می دادند آنهم به صورت جمعی در غالب جشن یا مهمانی، اما وقتی فرقه نمی توانست از خانواده پولی دریافت کند و تیرش به سنگ میخورد از حربۀ دوم استفاده میکرد که به ایجاد ملأ اجتماعی معروف بود و در این شیوه از خانواده ها درخواست میشد در زمان بازگشت به ایران و محل سکونت خود از سازمان تعریف و تمجید کنند و به عبارتی تبلیغات نمایند .
اما فرقه در این نیرنگ با شکست مواجه شد و ورود و دیدارهای کوتاه مدت خانواده ها، منجر به آگاه شدن افراد گرفتار شد و نتیجه آن، چیزی جز ریزش نیرو و فرار و جدایی آنها نبود و وقتی سیاست رجوی به ضد تشکیلاتش مبدل شد از اینرو استراتژی ملاقات ممنوع اتخاذ شد .
بیژن

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا