روز زن| یادآور تلخ کامی ها در مناسبات مجاهدین خلق

20 آذر امسال مصادف بود با ولادت حضرت زهرا (س) که در ایران روز «زن» و روز «مادر» است. کشورهای دیگر هم برای این انسان های والامقام روزی را در نظر گرفته اند و کرامت آنان را پاس می دارند. اما جایی هم هست که علیرغم شعارهای پر زرق و برق در حمایت از زنان، […]

20 آذر امسال مصادف بود با ولادت حضرت زهرا (س) که در ایران روز «زن» و روز «مادر» است. کشورهای دیگر هم برای این انسان های والامقام روزی را در نظر گرفته اند و کرامت آنان را پاس می دارند. اما جایی هم هست که علیرغم شعارهای پر زرق و برق در حمایت از زنان، در آنجا زنان از همه چیز محروم هستند و حتی در روز زن نیز از کرامت و شخصیت شان تجلیل نمی شود. این مکان مقر مجاهدین خلق در آلبانی و مناسبات جهنمی حاکم بر این تشکیلات است.

در این تشکیلات در روز زن هیچ کس به زنان و مادرانی که در این تشکیلات هستند نه تبریک می گوید و نه هدیه ای برای شان می خرد زیرا :

– در این تشکیلات ازدواج حرام شده و همسری وجود ندارد که از همسر خود قدردانی کند.

– در این تشکیلات خانواده ای وجود ندارد تا اعضای آن از مادر خانواده تقدیر کنند و برایش هدیه ای بخرند یا دور هم جمع شوند. رجوی خانواده را «کانون فساد» اعلام کرده است.

– در این تشکیلات رابطه مادر و فرزندی (و همینطور پدر و فرزندی) وجود ندارد. چون بند 43 از کتاب «تئوری انقلاب مریم» که رجوی آن را تهیه و به عنوان ضوابط تشکیلاتی به اعضا ابلاغ کرده بود چنین است: «مجاهد ملاقاتی و بند به پدر و مادر و خانواده نداریم».

– در این تشکیلات حتی رابطه دوستانه بین زنان با هم (و همچنین مردان با هم) ممنوع بوده و چنانچه دو نفر با هم رابطه دوستانه برقرار کنند متهم به ایجاد رابطه محفلی شده و به شدت با آنها برخورد خواهد شد.

– اصلاً در این تشکیلات عاطفه ممنوع است و به گفته مریم رجوی “عاطفه یک چیز کثیف بورژوایی است و اعضا نباید آن را نثار یکدیگر بکنند. تنها جایی که می توان عاطفه داشت، نسبت به رهبری (رجوی) است و اعضا باید عاطفه خود را نثار او بکنند.”

به همین دلایل روز زن برای زنان این تشکیلات یکی از تلخ ترین روزهای عمرشان است که بسیاری غم ها و کمبودها را به یادشان می آورد.

ایرج صالحی