مجاهدین و تغییر رژیم در ایران؟

در نمایش تبلیغاتی تازه فرقه مجاهدین خلق، رئیس جمهور خودخوانده شورای به اصطلاح مقاومت ایران، مریم رجوی، روز چهارشنبه) 15 آذر، 5 دسامبر(به مجمع ملی فرانســـــه لشکر کشی کرد تا نمایندگان فرانسه و اتحادیه اروپا را وادار کند فرقه اش را به رسمیت بشناسند. در گزارش خبرگزاری فرانسه آمده است که مجاهدین خلق به دنبال همان وجهه ای هستند که اپوزیسیون سوریه علیه بشار اسد در فرانسه به دست آورده است.
خبرگزاری فرانسه به نقل از مریم رجوی می نویسد: « بزرگ ترین اشتباه سیاسی غرب نادیده گرفتن جنبش کلیدی تغییر در ایران بوده است.» وی به « مقاومت » کذایی اشاره می کند که در واقع شاخه سیاسی تبلیغاتی فرقه مجاهدین خلق است.
همسر رهبر ناپدید شده مجاهدین خلق، در جمع ده نفره نمایندگان مجلس فرانسه سخنرانی کرد. این در حالی است که با وجود آن که مجاهدین در حومه شهر پاریس مستقر هستند، دولت فرانسه رسماً ارتباطی با آن ها ندارد.
رجوی در این جلسه ادعا کرد که « تنها راه حل در ایران تغییر رژیم به وسیله مردم ایران است». وی از فرانسه و کشورهای اروپایی خواست که موانع را از سر راه « مقاومت » بردارند و از « تغییر دمکراتیک» در ایران حمایت کنند. بدین ترتیب فرقه خود را جایگزینی برای حکومت ایران معرفی کرد. در این جلسه، نماینده سابق کنگره امریکا خانم رجوی را همراهی کرد. وی ـ که به احتمال زیاد جیب هایش از پول های مجاهدین پر شده بوده است ـ در سخنرانی خود مدعی شد که مریم رجوی « به دنبال به ارمغان آوردن دمکراسی و حقوق بشر برای کشور است».
مریم رجوی دمکراسی وحقوق بشر به ارمغان بیاورد؟!
در واقع، فرقه رجوی در گزارش وزارت امور خارجه امریکا در سال 2008 « اساساً غیردمکراتیک» و « جایگزینی نامناسب برای حکومت فعلی ایران» توصیف کرد.
در این گزارش می خوانیم: « در درون مجاهدین سازمانشان را به نحوی استبدادی اداره می کنند، مخالفت را سرکوب و از مدارا در برابر عقاید متفاوت اجتناب می کنند.
هر چند که این گزارش پیش از حذف سازمان از لیست تروریستی منشتر شده بود اما حتی در بیانیه وزارتخانه که در آن حذف مجاهدین از لیست را اعلام کرد، عنوان شد که از گزارش هایی که درباره نقض حقوق بشر در مجاهدین وجود دارد چشم پوشی نخواهد شد. بر اساس گزارش وزارت خارجه امریکا، مسعود رجوی، رهبر عقیدتی مفقود مجاهدین خلق « کیش شخصیتی حول محور خودش » بنا کرده است.
جرمیا گولکا، کارشناس امریکایی است که در باره مجاهدین خلق تحقیقات ویژه ای کرده است. وی یکی از مؤلفین گزارش مشهور وزارت دفاع در سال 2009 درباره مجاهدین خلق است. گولکا شرح می دهد که مجاهدین چگونه پایگاه خود در میان مردم ایران را از دست دادند:
« روزی روزگاری مجاهدین خلق در ایران از مقداری حمایت مردمی برخوردار بود. اما پس از آن که در پی انقلاب 1979 توسط آیت ا… روح ا… خمینی به حاشیه رانده شدند، مجاهدین خلق دو دهه را به انجام حملات تروریستی علیه حکومت جدید و نظامیانش پرداختند و در چندین مورد به بسیاری افراد غیر نظامی آسیب رساندند. در جنگ ایران ـ عراق مجاهدین خلق به صدام حسین ملحق شدند، به کمپ هایی در عراق رفتند و علیه هموطنان ایرانی خود جنگیدند. رنجیده از این که صدام نتوانسته بود آن ها را در تهران به قدرت برساند، در پایان جنگ، مجاهدین خلق تهاجم خود علیه ایران را امتحان کردند (از بیشتر مهماتی که صدام حسین به آن ها داده بود بهره بردند)، که منجر به مرگ هزاران نفر از اعضا شد. این حرکات اعتبار مجاهدین خلق در میان ایرانیان را کاملاً از بین برد. گیر افتاده در کویرهای عراق، رهبر گروه پس از شکست در حمله اش مجاهدین خلق را تبدیل به فرقه ای کرد ـ که در آن طلاق و تجرد اجباری شد، و محرومیت از خواب، شرمساری در جمع، جدایی از خانواده و کنترل اطلاعاتی از رفتارهای مرسوم بود. ـ و به حملات تروریستی اش در ایران ادامه داد.»
جیسون رضائیان، خبرنگار فارین پالیسی که بیش از ده سال تجربه سفر به ایران و نوشتن از ایران برای مخاطبان اکثراً امریکایی، دارد، معتقد است که سران مجاهدین خلق از واقعیت جامعه ایران خبر ندارند. وی در مقاله ای می نویسد: « برای بیشتر مردم ایران، به ویژه کسانی که سال های نخستین پس از انقلاب را به خاطر می آورند، مجاهدین خلق تبدیل شده است به نمادی به مراتب شیطانی تر و مسموم تر از آنچه امریکایی ها در باره طالبان و القاعده در نظر دارند.»
دشمنی عمیق مردم ایران با مجاهدین خلق باعث شده است که حتی هواداران سابق گروه در ایران نیز گذشته خود و ارتباط خود با این فرقه را انکار یا پنهان کنند. مجاهدین خلق که شدیداً در ایران مهجور هستند، رویای تغییر رژیم در ایران را نمی توانند محقق کنند مگر با زور و خشونت و حمله نظامی. بنابراین ادعای سران سازمان برای تغییر رژیم صلح آمیز و توسط مردم هرگز عملی نیست. جرمیا گولکا در این باره می نویسد: « ممکن است مجاهدین خلق تغییر رژیم خشونت آمیز را تکذیب کند، اما تنها راه قابل تصور برای این که آن ها حکومت بعدی تهران شوند، این است که در نوک حمله تهاجم امریکا به ایران باشند.»
سخنان مریم رجوی در جمع نمایندگان فرانسوی برای درک میزان مهارت تبلیغاتی مجاهدین خلق در بزرگنمایی فرقه شان گواه خوبی است. جامعه جهانی باید بداند که مجاهدین خلق هرگز نماینده مردم ایران نیستند، بلکه دشمنان قسم خورده آن ها هستند.
مزدا پارسی