نامه محسن حدادی به برادر اسیرش ابراهیم؛ ساکن لیبرتی
ابراهیم جان شنیدم که بعد ازدیدارآقای آلبوغبیش، سرکردگان گروه خائن رجوی تو را مجبورکردند تا آنچه که خواست قلبی تو نبوده ونیست مطلبی بنویسی دررابطه با موضوع دیدارآنها با ما بنویسی!! برادرخوبم باورکن خودت خوب می دانی که الان من فردی جوان،ناپخته ونا آگاه به مسائل سیاسی نیستم آنها فقط حقیقت را گفتند.نگرانی ما ودوری وبی خبری ازتو، عدم اجازه تماس توبا ما ویا عدم اجازه ملاقات ما با تو ازطرف مسئولان گروه رجوی ودیگر اقدامات ضدوطن پرستانه این گروه گویای حقیقت گفتارآنها بود.
نامه خواهری منتظر به نخست وزیر عراق
قطعا شما هم در جریان هستید که خانواده ها با هزاران مشقت به کشور عراق می آمدند تا با عزیزانشان که دربند فرقه رجوی هستند در اشرف ملاقات کنند اما سران این فرقه مانع می شدند و اجازه ندادند و با توهین و فحاشی به خانواده ها، خانواده را دشمن فرزندان خود وانمود می کردند. از یک جنبه درست است حضور خانواده ها در مقابل اشرف مخالف عقاید این تشکیلات پوشالی و کذایی بود زیرا حضور خانواده ها سبب می شد احساسات افراد که اسیر در فرقه رجوی هستند برانگیخته شود و افراد به فکر فرو روند و بفهمند خانواده ای دارند که منتظر آنهاست و خود آنها متعلق به کشور ایران هستند و نه وابسته به فرقه رجوی.
حضور حمیدرضا تدینی و همسرش صدیقه ندافی در دفتر انجمن نجات خراسان رضوی
آقای حمیدرضا تدینی و همسرش صدیقه ندافی برای پیگیری و اطلاع از برادرش مهدی تدینی که اسیر دست فرقه رجوی است به دفتر انجمن نجات خراسان رضوی در مشهد مراجعه کردند که مورد استقبال مسئول دفتر قرار گرفتند. بعداز توضیحات مسئول دفتر انجمن آقای حمیدرضا تدینی ضمن اظهار تاسف از وضعیت بوجود آمده برای برادرش توسط فرقه رجوی از این همه لجاجت و خودخواهی شخص رجوی متعجب بود و آرزو کرد هرچه زودتر برادرش از اسارت این فرقه تروریستی به کمک انجمن نجات و تلاش خانواده ها نجات پیدا کند.
نامه به رضا حسن زاده – گروگان فرقه رجوی
نامه به رضا حسن زاده – گروگان فرقه رجوی
نامۀ آذر (مونا) حسین نژاد به دفتر کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در عراق
برای همه واضح است که ساکنین لیبرتی آزادانه و باب میل خودشان زندگی نمی کنند و شدیدا تحت نفوذ و کنترل رهبران سازمان مجاهدین قرار دارند. سازمانی که از تمام راه های ممکن برای مغزشویی و کنترل اعضایش استفاده می کند. من تاکنون بارها برای ارتباط گرفتن با خواهرم در کمپ لیبرتی، تلاش کرده ام ولی موفق به هیچ گونه تماسی با او نشده ام. من حتی، برای خانم مریم رجوی، رهبر کنونی سازمان مجاهدین خلق ایران (P.M.O.I) ساکن پاریس، نامه ای نوشتم که در آن محترمانه و عاجزانه از ایشان تقاضا کردم که حداقل خواهرم تماسی با من داشته باشد تا جویای احوالش شوم ولی هیچ جوابی به من ندادند! و هیچ تماسی توسط خواهرم صورت نگرفت!
مجاهدین خلق از خاک کشور شما اعضای جدا شده را مورد تهدید تروریستی قرار می دهد
عراق اکنون درگیر مبارزه با گروههای تروریستی نظیر داعش می باشد و دولت جدید عراق در سر لوحه برنامه های ملی خود مبارزه با تروریسم و فساد را قرار داده است. بنابراین سازمان مجاهدین خلق هم که یک گروه تروریستی است دیگر جایگاهی در عراق ندارد و باید خاک این کشور را ترک کند اما رجوی تا بحال دو هزار و هفت صد تن را برای مقاصد جنگی اش در عراق نگهداشته است و با استفاده از ترفند های گوناگون از خروج مسالمت آمیز این افراد از عراق جلوگیری می کند و با آن مخالفت می ورزد.
آفای اولاند! جلوی ضرب و شتم ما در خیابانهای پاریس را بگیرید
اینجانب نادر نادری که بیش از بیست سال در فرقه سازمان مجاهدین بودم و در فرصت بدست آمده از آن سازمان فرار کرده و به کشور شما پناهنده شدم که مهد آزادی و دمکراسی است اما متاسفانه بدلیل وجود جرثومه ترور و فناتیک در کشور شما باز در این کشور از آزادی بیان در محدودیت قرار گرفتیم و هر بار که افشاگری در مورد تروریسم و فرقه گرائی از طریق مصاحبه های تلویزیونی یا توسط وبلاگ های شخصی یا سایت های فعال حقوق بشری اقدام به افشاگری می کنیم
برادرم، هنوز با یادت اشکم سرازیر می شود
نمی دانم عمرم کفاف می دهد تا دوباره تو را ببینم یا نه، محمدجان همیشه یاد و خاطرات گذشته در زندگی ما جریان دارد هر وقت صحبتی در رابطه با عشق، محبت، مردانگی و غیرت باشد نام تو هم هست. من مطمئنم که فرقه ملعون رجوی تا الان هرچه قدر هم توانسته باشد شما را مورد شستشوی مغزی قرار دهد اما باز هم خاطرات گذشته شما پاک نخواهد شد کافی است کمی به گذشته فکر کنی من که بعد از این همه سال جدایی هنوز نتوانسته ام فراموشت کنم
نامه ای از یک فرزند منتظر
به چه دلیل زن و بچه هایت را رها کردی و پیش کسانی رفتی که فقط برای قدرت طلبی خودشان چندین سال عمر شما را به تباهی کشیدند. بعد از چندین سال چکار کردید و کجا را گرفتید. هم خودت را از بین بردی و هم ما را در حسرت بی پدری گذاشتی هر چند که چهره ات یادم نیست با این وجود می توانم کارهای مربوط به آزادی شما را انجام دهم و من و تمام فامیل همچنان منتظر آمدنت هستیم از طرفی اهل فامیل هر موقع مرا می بینند سراغ شما را می گیرند و جویای احوال شما هستند. امیدوارم که هر چه زودتر به آغوش گرم خانواده برگردی و زندگی جدید و آزاد را شروع کنی به امید آن روز.
فرانسه بعنوان میزبان مریم رجوی و گروه ترویستی اش مسئول امنیت نجات یافتگان است
حال آنکه درفرانسه- کشوری که عنوان دمکراسی را یدک میکشد- در روز روشن، بصورت علنی و در ملاء عام و در جلو چشم همگان، عوامل گروه به قطع تروریستی مجاهدین به جان ما، تهدید فیزیکی و ارعاب می کنند و آنچه که مورد انتظار جوامع حقوق بشری و ما شهروندان دارای تابعیت فرانسوی از دولت فرانسه است، متاسفانه برآورده نمیشود.
نامه میر باقر صداقی به برادرش میر واقف صداقی در آلبانی
داداش حضور شما در آلبانی مبین شکست استراتژی و ایدئولوژی فرقه رجوی و جنگ آزادیبخش نوین هست متاسفانه مسعود رجوی در غیبت هستند و فرصت پاسخ دادن به این شکستها را ندارند در مقابل این همه شکست آرمانی که , تک تک ما روزی تمام عمر و جوانیمان را وقف و فدای آن کردیم رجوی همیشه با یک لبخند تمام شکستها را به پیروزی تبدیل کرده است.
نامه یک همسنگر دوران دفاع مقدس به رضا حسن زاده – گروگان فرقه رجوی
رضاجان ببین از اردوگاه اشرف تا کمپ لیبرتی بچه هائی که با تو بودند الان با شما نیستند اکثرا به آغوش خانواده هایشان بازگشته اند. حداقل این چند سال عمری که مانده است بیا تا در خاک کشور عزیزمان ودر روستای خوش آب و هوای خودمان یعنی فشتکه دور هم باشیم و از طبیعت زیبا و دریای نیلگون و جنگلهای زیبا و زمینهای کشاورزی و تازگی ازمنطقه آزاد گلشن لذت ببریم.