هراس مجاهدین از صلیب سرخ ایران دیدبانگروه تروریستی مجاهدین در برابر خبر بازگشت 100 تن از اعضای این گروه تا کنون بیش از سه اطلاعیه صادر و بیش از پنجاه خبر برای منحرف ساختن افکار عمومی تولید کرده است.دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین در اولین واکنش به خبر بازگشت این افراد، سعی نمود در یک ترفند […]
هراس مجاهدین از صلیب سرخ
ایران دیدبان
گروه تروریستی مجاهدین در برابر خبر بازگشت 100 تن از اعضای این گروه تا کنون بیش از سه اطلاعیه صادر و بیش از پنجاه خبر برای منحرف ساختن افکار عمومی تولید کرده است.
دستگاه منگول تبلیغاتی مجاهدین در اولین واکنش به خبر بازگشت این افراد، سعی نمود در یک ترفند ناشیانه، آنها را جاسوسان امریکایی معرفی نماید تا فضایی امنیتی در مورد آنها ایجاد کرده و سپس به بهره برداری از آن بپردازد.
جنگ تبلیغاتی مجاهدین در رابطه با بازگشت اعضای این گروه به ایران دو هدف عمده را دنبال میکند:
1- آنها میکوشند به هر نحو ممکن جدایی اعضای این گروه را کم اهمیت و مسأله ای مربوط به دو سال پیش جلوه دهند و اهمیت این مسأله را با ادعاهایی نظیر اینکه افراد بازگشتی، مسؤول و تصمیم گیرنده در سازمان مجاهدین نبوده اند، کم کنند. البته در این زمینه پاسخهای فراوانی داده شده است و صد البته که اینگونه دعاوی نه برای اولین بار که در آینده نیز همچنان از جانب دستگاه دروغ پراکنی مجاهدین تکرار خواهد شد.
2- هدف اصلی و مهمتر مجاهدین، کمرنگ کردن نقش صلیب سرخ با هدف جلوگیری از ورود صلیب به داخل اردوگاه اشرف و مواجهه حضوری با تک تک افرادی است که هم اکنون به عنوان اعضای سازمان در اشرف نگهداری میشوند.
بلافاصله پس از این که سایت خبری ایران اینترلینک خبر داد که مسؤولان صلیب در حال گفتگو با مقامات امریکایی برای دسترسی آزاد و بدون قید و شرط به بازداشتیهای کمپ اشرف هستند، فریاد مجاهدین بلند شد و از جوانب مختلف به تکذیب مسأله پرداختند تا آنجا که حتی در خبری کاملاً بی پایه حتی اصل بازگشت این 100 نفر به ایران را نیز دروغ خواندند.
حقیقتاً علت این همه پافشاری بر اینکه صلیب هیچ نقشی در انتقال این افراد به ایران نداشته، چیست؟
آیا اگر اثبات شود که صلیب هیچ نقشی نداشته است، امتیازی به نفع مجاهدین محسوب میشود؟ چرا مجاهدین سعی دارند هرگونه ارتباط بین صلیب با دولت عراق، نیروهای امریکایی و ایران را نفی کنند و این واقعیت که به هر حال وضعیت امروز سازمان یک کیس بر روی میز صلیب سرخ است را بپوشانند؟
این همه نیست مگر به خاطر این که در هراس فزاینده ای از مصاحبه انفرادی صلیب با اعضای داخل اردوگاه اشرف به سر میبرند!
مجاهدین به خوبی میدانند در صورتی که مانعی در برابر سرکوب سیستماتیک و لاینقطع تشکیلاتی آنان ایجاد شود، سرنوشت گریزناپذیر این فرقه، فروپاشی و ریزش بیش از 60% نیروها است و این مسأله برای آنان صد بار گرانتر از بمباران امریکایی به حساب می آید. از این رو تمام تلاش استراتژیک خود را بر جلوگیری از دسترسی آزاد صلیب گذاشته و از هم اکنون نیز سناریوهایی برای شرایطی که احتمالاً مجبور به تن دادن به خواست صلیب شوند تدارک دیده اند تا نیروها را از نظر روانی آماده سازند که یا با برخورد خشونت آمیز و یا با بایکوت مطلق مصاحبه ها وارد این عرصه شوند.
در هر صورت مجاهدین اگر قصد دارند تا به عنوان شهروندان بی خطر عراقی، به آنها تابعیت این کشور داده شود، راهی ندارند جز این که در نهایت تن به نظارت صلیب داده و این ادعا که اعضای مجاهدین به خواست خود در عراق مانده اند را به اثبات برسانند.
